Albinoni: Concerti a cinque op. 5 nr. 1-12. Collegium musicum 90 o.l.v. Simon Standage. Chandos CHAN 0663 (75’28”). 2000

 

Het twaalftal concerti op. 5 is een fraai voorbeeld van Albinoni’s compacte, lyrische stijl en valt vooral op door de splitsing van de altviolen, waardoor we te maken hebben met een strijkersensemble van eerste en tweede violen, eerste en tweede altviolen plus basso continuo. Verder gaat het om de gangbare barokke concertvormen, maar dan wel met mooie solobijdragen. Bijvoorbeeld in nr. 2 (viool), het adagio uit nr. 5 en dat uit nr. 11 (cello). In het algemeen zijn de adagio’s de hoogtepunten uit deze werken.

Collegium 90 is een van de betere ‘authentieke’ barokensembles en het speelt onnadrukkelijk, helder, genuanceerd en over het geheel ook zeer geacheveerd. Het resultaat is even wat minder in het presto tutti van het tweede deel uit nr. 3 waar men al te energiek te werk gaat. Ook de intonatie is niet steeds honderd procent, maar dat zijn geringe foutjes die nauwelijks afbreuk doen aan het energieke geheel.

En dan te bedenken dat Albinoni 54 concertjes in deze vorm schreef.