Ysaÿe: Sonates voor soloviool nr. 1-6 op. 27; Kaunzner: Sojuchameleon. Viktoria Elisabeth Kaunzner. Hännsler HC 16086 (78’05”). 2016
Wie naar nader bewijs zoekt dat Eugène Ysaÿe tot de invloedrijkste componisten ooit behoorde, hoeft maar te kijken naar de lijst van de vrienden waarvoor hij het zestal sonates schreef. Het gaat om Kreisler, Thibaud, Enescu, Crickboom, Quiroga en Szigeti die in 1923 de solowerken van Bach speelde en maakte dat de componist zich afvroeg waarom verder niemand Bachs voorbeeld had gevolgd. In één dag tig schetste hij toen zijn antwoorden.
Omdat elk werk voor een specifieke violist werd geschreven, is het primair gericht op de eigenschappen van de betrokkene, die daarmee enigszins moet worden gevleid of juist bespot. Dat in de tweede sonate, die bestemd is voor Thibaud het Dies irae wordt geciteerd, is echter een raadsel
Samen vormen de zes sonates een niet helemaal freewheelende rit naar de grenzen van de viooltechniek; deze rit herinnert soms even aan Bach, maar meestal niet.
In de Vergelijkende discografie werd Alina Ibragimova (Hyperion CDA 67993) tot de beste vertolkster verklaard met eervolle vermeldingen voor Zehetmair (ECM 472.687-2) en Tai Murray (Harmonia Mundi HMU 90.7569).
Maar ook de Duitse Viktoria Elisabeth Kaunzer (1982) toont zich een uitstekende pleitbezorgster van deze werken. Ze zorgt ervoor dat niets klinkt als een puur showstuk, maar zorgt voor dieptewerking en haar vertolkingen zijn vervuld van lyriek en esprit. Dat de opname heel mooi klinkt, is mee te danken aan het feit dat ze voor deze opgave kon spelen op de Ex-David/Midori Guarneri del Gesù uit 1735.
Ze voegt iets heel eigens toe wat deze uitgave bijzonder maakt: het 6’25” durende Sojuchameleon voor ‘viool & field recordings’ (2014/6). Zelf zegt Kaunzner daar geëngageerd en idealistisch over: “Het werk is bedoeld als een tijdreis naar de hypermoderne era. De opname werd gemaakt in de zen-achtige omgeving van een klooster en vult te titel van deze cd, The Furies, aan die bedoeld is om een lawaaibelasting te gaan heffen in stedelijke omgevingen.”
Op haar mooie, informatieve website is meer van en over Kaunzner en haar gedachtewereld te vinden. Ze is zeker tachtig minuten aandacht waard.