Wirén: Serenade voor strijkorkest in G op.11; Celloconcert op.10; Divertimento op. 29; Pianoconcert op. 26. Mats Rondin (vc), Mats Widlund (p) met het Zweeds kamerorkest o.l.v. Petri Sakari. Caprice CAP 21513 (63’25”). 1995

De muziek van de Zweedse componist Dag Wirén (1905-1986) ontwikkelde zich van een redelijk aangename synthese van klassieke en romantische invloeden tot een veel soberder stijl die eerder een vrij koude douche van striktheid was dan echt minimalisme. Hoe dan ook, net zoals vele jaren later zou gebeuren bij de Poolse componist Henryk Gorecki, was Wiréns internationale populariteit vooral gebaseerd op één werk; de Serenade voor strijkorkest, in 1937 geschreven voor het Stockholms Kamerorkest.

Anders dan bij Gorecki’s derde symfonie was Wiréns Serenade wel typisch voor zijn oeuvre uit de eerste, conservatieve fase van zijn carrière. Wiréns vroege voorkeur voor gestaafde compositietechnieken kwam vooral door zijn studie aan het conservatorium in Stockholm als leerling van Ernst Ellbrerg. Andere invloeden kwamen van Bach, Mozart, Nielsen, Stravinsky, Honegger, Prokofiev en de onvermijdelijke Sibelius wiens ideeën over orkestratie een groot deel van de Scandinavische muziek hebben beïnvloed.

De Serenade is een welluidend, toegankelijk werk en al geruime tijd overgegaan in de sfeer van lichte muziek, vooral de lichte, opgewekte mars die het laatste deel vormt.

De enige manier om deze muziek goed uit te voeren, is door volledig op te gaan in de geest van deze compositie en de luchtige melodieën en precieze cadensen te behandelen alsof het geheel nieuwe innovaties zijn die met bezieling moeten worden gespeeld. Dat is precies waar Petri Sakari voor zorgt.

De overige werken op deze cd – het Celloconcert uit 1936, het Divertimento uit 1954/7 en het Pianoconcert uit  1950  voorzien elkaar en het totaal van een breder perspectief op de componist. 

Leuk te vermelden dat ook een opname bestaat van Janine Jansen met het Haydn Jeugd Strijkorkest o.l.v. Ben de Ligt (Haydn Jeugd Strijkorkest, HJS 9501-2).