CD Recensies

WOLPE: SECOND PIECE; VIOOLSONATES E.A.

Wolpe: Second piece for violin alone; Duo voor 2 violen op. 2; Studies voor 2 violen en piano; Vioolsonates nr. 1 1949 en 2 1959; Piece in two parts for violin alone. Movses Pogossian (v), Varty Manouelian (v), Susan Grace (p). Bridge 9452 (68’02”). 2014

 

De uit Duitsland verjaagde Stephan Wolpe (1902-1972) die zich in de V.S. vestigde en daar behalve componeerde ook les gaf aan sommige instellingen en muziektheoretische geschriften publiceerde manifesteerde zich in alle genres, waarbij zich zich een trouwe volgeling van zin leermeesters Webern en Scherchen toonde.

Bridge zet zich in om Wolpe’s werk hoorbaar te ontsluiten en dit is de zevende bijdrage daartoe. Aan de hand hiervan kunnen we ’s componisten ontwikkeling in de periode 1924 tot 1966, van jonge non-conformist to gevestigde reputatie volgen. Daarbij blijkt dat hij net als Webern vaak in een minimum van tijd – de onvoltooide tweede sonate duurt 1’30”, Second piece 3’14” - een maximaal aantal ideeën van dichterlijk tot puntig en dichterlijk weet te uiten.

Veel omvangrijker is de vierdelige eerste vioolsonate die nog meer gecondenseerde emoties tot melancholie, angstig en speels als uitersten laat blijken. 

Veel lof voor de vertolkers die een rake voorstelling geven van deze weken.