Whitacre: Light & gold. Lux aurumque ‘Light and gold’; Hebrew love songs nr. 1-5; The seal lullaby; A boy and a girl; Leonardo dreams of his flying machine; Songs of faith nr. 1-3; The stolen child; Water night; Nox aurumque ‘Night and gold’; Sleep. Eric Whitacre singers, Laudibus, King’s singers, Pavão kwartet en Christopher Glynn (p) o.l.v. Eric Whitacre. Decca 274.320-9 (71’16”). 2010

Op 13 mei 2017 dirigeert Eric Whitacre het Groot Omroepkoor in de Zaterdagmatinée in het Concertgebouw. Wie niet naar dat concert gaat en de radio-uitzending niet volgt, maar toch geïnteresseerd is, kan teruggrijpen op deze opname met koorwerken van de in 1970 geboren Amerikaanse componist en dirigent.

Deze cd gehoord hebbend, moet worden vastgesteld dat deze componist een fijn oor heeft voor fraaie koor texturen. Er zijn momenten van een haast sublieme schoonheid, maar de voortdurend overdadige aanwezigheid van zwoele, meerstemmige akkoorden mag dan wel voor sfeer zorgen, doch brengt ook met zich mee dat deze muziek ook in die schoonheid dreigt te sterven.

De vijf Hebreeuwse liefdesliederen zijn oorspronkelijk gedacht voor sopraan, viool en piano en zijn in die vorm waarschijnlijk draaglijker. De tekst is van sopraan Hila Plitman die later met de componist trouwde. Hier klinken ze in een arrangement voor koor, strijkkwartet en tamboerijn. Diatonisch en ‘easy listening’ met Vivaldiaanse trekjes en al met al vrij zoetelijk en uiteindelijk nogal smakeloos.

The seal lullaby werd voor koor en piano geschreven voor een animatiefilm die nooit tot stand kwam. De door een zeehond als wiegelied voor haar baby wordt gezongen is op tekst van Kipling en kan zo uit een Walt Disneyfilm komen.

A boy and a girl schijnt te zijn bedoeld als reactie op de eeuwigdurende stilte van de dood waarover het in het laatste couplet gaat. Maar opnieuw klinkt in de tekst en de noten weinig van de wezenlijke inhoud door.

Gelukkig is Leonardo dreams of his flying machine hierna iets beter omdat in sommige passages iets van een Italiaans madrigaal uit de Renaissance doorklinkt en tegen het eind wat vlieggeluiden van slagwerk. Best effectief.

De tekst van de Three songs of faith is van e.e. cummings, dus heel orthodox. Daar moet je tegen kunnen in de hier weer getoonde overdadige en zoetelijke stijl.

Een gedicht van Yeats is de basis van The stolen child. Geschreven voor de King’s singers. Een vrij krachtig en treffend item.

In Lux aurumque en Nox aurumque zijn Latijnse teksten gebruikt zonder dat de bedoeling erg duidelijk blijkt en Sleep is gebaseerd op een persoonlijke belevenis van Whitacre. Het voegt niet veel toe.

Het Nederlandse koor Cantatrix onder Geert-Jan van Beijeren Bergen en Henegouwen heeft Lux Aurumque en Water night gezongen op Aliud ACD HN 034W-2 in 2008.

Aan het eind van het programma welt dit citaat van Shostakovitch op die ooit over Puccini tegen Britten zei: ‘Hij schreef prachtige opera’s, maar afschuwelijke muziek”. Whitacre is er dus vooral voor zijn fans en liefhebbers.