Wernick: Pianosextet; Concert voor cello en tien instrumenten; Pianotrio nr. 1. Robert Hanford (v), Sheila Hanford (v), Keith Conant (va), Barbara Haffner (vc), Collins Trier (cb), Alan Chow (p) c.q. Barbara Haffner (vc), Gregory Fulkerrson (v), Andrew Anderson (cb), Kata Eakin (h), Drew Thompson (fag) en Marcia Labella (hrp) c.q. Gregory Fulkerson (v), Barbara Haffner (vc) en Lambert Orkis (p). Bridge 9480 (56’51”). 2009/13

Met Visions of terror and wonder won de Amerikaanse componist Richard Wernick (1934) in 1977 de Pulitzer prijs voor muziek en met zijn eerdere Kaddish requiem uit 1971 (Gilbert, Nonesuch 979.222-2) had hij al de aandacht op zich gevestigd. Hij heeft ook nogal wat balletmuziek geschreven

Tot zijn opleiders behoren Aaron Copland, Ernst Toch, Boris Blacher. Zijn Celloconcert uit 1980 behoort tot de vroege werken, het eerste pianotrio volgde in 1994 en het sextet is uit 2003.

In dit drietal werken valt vooral de nogal declamatorische stijl van de componist en de invloed van Copland op. Hij schijnt graag het hart op de tong te dragen, maar los daarvan maakt hij met deze composities wel indruk. Extremen van tempo en dynamiek vinden meestal toch co-existentie.

Vooral de rol van Lambert Orkis, die op DG vaak optrad als begeleider van Anne-Sophie Mutter, moet met ere worden genoemd, maar ook de andere instrumentalisten verdienen alle waardering in hun geslaagde pleit voor deze niet onbelangrijke componist met een boeiende eigen stem.