Widor: Suite latine op. 86; Trois nouvelles pièces op. 87; Bach’s memento; ‘Marche américaine’ uit Feuillets d’album op. 31 (bew); Marche nuptial. Joseph Nolan. Signum SIGCD 438 (2 cd’s, 1u. 22’27”). 2014

Deze uitgave zal vooral van belang zijn voor organisten en de bewonderaars van deze Franse componist. Het bekendst is hij door zijn tien Orgelsymfonieën waarvan hij soms wel drie tot vijf versies maakte. 

In het eerste viertal verwerkte hij allerlei denkbare stijlen en genres: onontkoombare invloeden van Bach, salonmuziek, vaderlandsliefde doch geleidelijk gingen de werken meer uniformiteit, meer samenhang vertonen. Ze werden ook meditatiever.

Op deze interessante dubbelaar wordt een aantal onbekendere, sporadische orgelwerken van Widor gespeeld dat werd gecomponeerd nadat hij zijn orgeloeuvre feitelijk al had afgerond. Het blijkt nader dat zeker in de Suite latine en de Trois nouvelles pieces ook weer dat meditatieve karakter overheerst. Onderweg komen we gregoriaanse thema’s als ‘Ave Maria Stella’ en ‘Lauda Sion’ tegen. Het tweede deel, ‘Mystique’ is het kleurigst en interessantst.

Een echt curiosum is de suite Bach’s memento met zijn creatieve, bij vlagen haast excentrieke transcripties van klavecimbelwerken en instrumentale stukken van Bach plus het koraal ‘Wachet’ auf’ en het slotkoor uit de Matthäus Passion. De Marche nuptiale is dan weer puur een brok bravura.

Joseph Nolan is een sympathieke exponent van deze werken en hij bespeelt de prachtig klinkende Cavaillé-Coll orgels van de St. François de Sales in Lyon en de Saint Germain in Toulouse.