Wirén: Symfonie nr. 3 op. 20; Serenade in G op. 11 voor strijkorkest op.11; Divertimento op. 29; Sinfonietta in C op. 7a. IJslands symfonie orkest o.l.v. Rumon Gamba. Chandos CHSA 5194 (70’18”). 2017

De muziek van de Zweedse componist Dag Wirén (1905-1986) ontwikkelde zich van een redelijk aangename synthese van klassieke en romantische invloeden tot een veel soberder stijl die meer van een koude douche van striktheid was dan van echte blijken van minimalisme. Hoe dan ook, net als vele jaren later zou geuren bij de Poolse componist Henryk Gorecki, was Wirén internationale populariteit vooral gebaseerd op één werk: de Serenade voor strijkers die in 1937 werd geschreven voor het Stockholms kamerorkest.

Anders dan bij Gorecki’s Symfonie was was die Serenade net als de Sinfonietta uit 1934 typisch voor het oeuvre uit de eerste, conservatieve fase uit zijn carrière. Wiréns vroege voorkeur kwam vooral door zijn studie bij Ernst Elberg aan het Stockholms conservatorium. Andere invloeden waren van Bach, Mozart, Nielsen, Stravinsky, Honegger, Prokofiev en de onvermijdelijke Sibelius.

Tot de categorie formeler werken behoren de Symfonie nr. 3 (de derde van in totaal vijf) uit 1944 en het Divertimento uit 1957.

Willen deze werken in hun verscheidenheid goed tot hun recht komen, moeten ze met bezieling worden uitgevoerd. Dat is precies wat in IJsland gebeurde bij Ramon Gamba en zijn orkest. De Serenade en de andere werken op deze cd voorzien elkaar van een uitstekende context.