Widmann: Arche. Marlis Petersen (s), Thomas E. Bauer (b), Gabriel Boer (jongenssopr), Jonna Plathe en Baris Ozden (vert) met het Koor van de Hamburgse Staatsopera, de Hamburger Alsterspatzen, de Audi Jugendchorakademie en het Filharmonisch Staatsorkest Hamburg o.l.v. Kent Nagano. ECM 481.7007 (2 cd’s, 1u., 41’04”). 2017

Inspiratie ontleende de in Amsterdam ook gekoesterde Jörg Widmann aan de scheepsvorm van de peperdure Elbphilharmonie, die er van binnen enigszins uitziet als de ark van Noach.

Het ambitieuze oratorium Arche voor vocale solisten, vertellers, koren, orgel en orkest in vijf delen: ‘Het worde licht’, ‘Zondvloed’, ‘de Liefde’, ‘Dies irae’ en ‘Dona nobis pacem’ klonk daar 13 januari 2017 en daar werd meteen deze opname van gemaakt. Daarin is iets van de menselijke levensloop beschreven aan de hand van teksten uit het Oude Testament en o.m. van Franciscus van Assisi, Michelangelo, Heine, Andersen, Brentano, Schiller, Claudius, Klabund, Nietzsche en Sloterdijk.

UIt deze bonte verzameling  van teksten, muzikale bronnen diverse vormen spreekt iets paradoxaals maar de componist wist daar haast desondanks eenheid in te brengen om een universeel menselijk drama van de maken waarin de mens opdoemt met al zijn hoop, angsten, wensen en utopiën.

Duidelijk is dat de componist breekt met de gangbare stijlen in een erg divergent, maar daardoor in zijn boodschap wat onduidelijke compositie die er niet in slaagt eenheid in verscheidenheid te brengen.

Aan de uitvoering ligt dat nauwelijks; dat de akoestiek van de nieuwe zaal (nog) niet op orde is voor zo’n omvangrijk werk, maakt de opname duidelijk. Niettemin, goed dat de gebeurtenis is gedocumenteerd.