Wagner: Pianosonates in A op. 4 WWV. 26 Große Sonate, in Bes op. 1 WWV. 21 en in As WWV. 85 Eine sonate in das Album von Frau M.W. Stephan Möller. Koch Schwann 31361-2 (67’50”). 1992
Wagner: Fantasie in fis op. 3 WWV. 22; Albumblatt für Ernst Benedikt Kietz WWV. 64; Albumblatt In das Album der Fürstin M. WWV. 94; Albumblatt in As Ankunft bei den schwarzen Schwäne WWV. 95; Albumblatt Für Frau Betty Schott WWV. 108; Polka in G WWV. 84; Züricher Vielliebchen-Walzer in Es WWV. 88; Polonaises in D WWV. 23a en in D voor piano-vierhandig op. 2 WWV. 23b; Notenbrief für Mathilde Wesendonck; Elegie WWV. 93. Stephan Möller. Koch Schwann 31362-2 (51’51”). 1992
Het leven van Richard Wagner was vervuld van opera, van muziekdrama. Maar heel sporadisch zijn werken te horen die niet met dat genre zijn verbonden. De vijf Wensendonck liederen zijn een uitzondering. Toch schreef Wagner ook voor piano en daarin is de geliefde Mathilde Wesendonck soms ook niet ver uit de buurt.
Onwillekeurig vraagt men zich af: wat zou er van Wagner zijn geworden wanneer hij zich verder dan in deze meet jeugdige werken uit de jaren 1830 op deze instrumentale weg had voortbewogen?
De Pianosonate op 1 maakt nog een vrij onvoldragen indruk, maar de kort daarvoor in 1831 (en niet zoals bij de cd vermeld 1832) geschreven Fantasie is al een krachtiger uiting, mogelijk omdat de vorm veel vrijheid toestaat en vocale voorbeelden kunnen worden gebruikt, zoals blikt uit her deel recitativo. Bijna iets van Bellini en vooruitlopend op het latere gebruik van Leitmotive.
Ook heel substantieel is de latere Sonate in das Album von Frau M.W. uit 1853, waarschijnlijk omdat deze voor een geliefde was bedoeld en veel zelfvertrouwen uitstraalt dan de man die op het punt stond om aan de Ring te beginnen.
De rest van het programma bestaat grotendeels uit miniaturen die meest van geringer belang zijn, maar waarvan het nuttig is dat ze een keer werden vastgelegd.
Stephan Möller speelt dit alles vrij robuust en met een lofwaardige overtuigingskracht op een enigszins metalig klinkende moderne vleugel en helaas niet meteen op een instrument uit de jaren 1840.