Weber: Pianosonate nr. 2 in As op. 39, J. 199 (bew.); Grand duo concertant in Es op. 48, J. 204 (bew.); Fluittrio in g op. 63, J. 259. Kazunori Seo (fl), Shohei Uwamori (vc) en Makoto Ueno (p). Naxos 8.573766 (74’30”). 2018

De klarinet had onder de houtblaasinstrumenten de voorkeur van Carl Maria von Weber (1786 - 1826), maar ook de fluit bedacht hij met een aantal werken naast het Fluittrio zoals de 6 Fluitsonates op. 10 en de Romance voor fluit en orkest J. 47. Die Sonates liet Kazunori Seo links liggen en in plaats daarvan bewerkte hij de Pianosonate nr. 2 en het Duo voor klarinet en piano om zijn cd vol te maken.

Het Duo ademt iets van operasfeer

In het Fluittrio zorgt de cello voor contrast en de combinatie van drie instrumenten is dezelfde als in 1790 bij Haydn in diens Trio. Weber schijnt het werk voor huiselijk gebruik te hebben bedoeld en de fluitist die hem daartoe inspireerde was zijn dokter Philipp Jungh.

Het werk telt vier delen met als eerste eentje dat veel weg heeft van het begin van zijn Klarinetkwintet. Als tweede deel volgt het scherzo dat geen trio heeft maar wel een gracieus thema bezit dat iets weg heeft van dat welk in de Aufforderung zum Tanz opduikt. Het andante draagt de titel ’Schäfer’s Klage’ maar is eerder gewoontjes dan klaaglijk. De nogal springerige finale heeft duistere ondertonen.

Kazunori Seo voert deze werken briljant uit en hij wordt sympathiek gesteund door cellist Shohei Uwamori en pianist Makoto Ueno.