Winterberg: Pianosonate nr. 2; Intermezzi nr. 1-4; Suite Theresienstadt; Pianosuite; Neoimpressionistische stukken in twaalftoons nr. 1-7. Brigitte Helbig. Toccata Classics TOCC 0531 (63’21). 2018
De in Praag geboren Tsjechisch-Duitse Joodse componist Hanuš Winterberg (1901 - 1991) moest om te beginnen volgens de Naziwetgeving in 1944 scheiden van zijn vrouw en werd aan he eind van W.O. II in januari 1945 nog opgesloten in kamp Theresienstadt. Eenmaal bevrijd 8 mei 1945 ging hij in eerste instantie terug naar Praag, maar vestigde zich daarna in München waar hij medewerker werd van de Beierse omroep en docent aan het conservatorium. Later ging hij in Bad Tölz wonen om zich geheel aan het componeren te wijden en te schilderen.
Hoewel hij ook orkestwerken schreef, zijn de meeste van zijn composities pianowerken met een veelheid van invloeden - van Debussy via Hindemith en Bartók tot Stravinsky. Ook aan twaalftoonsmuziek heeft hij zich ooit gewaagd.
Hij schreef vitale muziek die ook vervuld is van diepere gevoelens en soms pathos laat blijken. Magda Rusy was medio jaren vijftig een der eersten die uitgebreid aandacht schonk aan zijn pianowerken. In 2018 verscheen de eerste opname met kamermuziek - De suite voor klavecimbel, fluit, hobo, klarinet en fagot uit 1959, de Suite voor klarinet en piano uit 1944, de Cellosonate uit 1951, het Kwintet voor fluit, hobo, klarinet, fagot en hoorn uit 1957 en de Suite voor klavecimbel, fluit, hobo, klarinet en fagot uit 1959 - van Winterberg op cd (Toccata Classics TOCC 0491).
Nu is het de Oostenrijkse Brigitte Helbig die het plan heeft opgevat om de complete Pianowerken ook op Toccata vast te leggen. In de eerste aflevering komen Pianosonate nr. 2 (1941), de vier Intermezzi (1929), de Suite Theresienstadt (1945), de Pianosuite (1928) en de 7 Neoimpressionistische Stücke im Zwölfton aan bod.
De verbeeldingsvolle manier waarop Brigitte Helbig omgaat met deze composities wekt veel waardering en bewondering. Ze heeft een breed spectrum aan caleidoscopische tinten en tussentinten in haar handen, ze is heel virtuoos en aanstekelijk enthousiast in het voordragen van deze werken met de bepaald niet makkelijke zeven Neoimpressionistische stukken in twaalf tonen als interpretatief hoogtepunt.
Er resteren nog vier Pianosonates, 5 Pianosuites, de Erinnerungen an Böhmen, de Impressionistische Klaviersuite, de Toccata, de 12 Kinderstücke, de Burleske ‘Bärenabenteuer’ en de drie Klavierstücke. Meer werk aan de winkel dus, maar de uitkomst kan met vertrouwen tegemoet worden gezien.