Whitacre: The secret veil. Jeffrey Zeigler (vc) met het Los Angeles Master chorale o.l.v. Eric Whitacre. Signum SIGCD 630 (79’36”). 2020

 

Nadat Julia, de echtgenote van Eric Whitacre in 2005 was overleden, bedacht de componist samen met de dichter Charles Anthony Silvestri een project om haar te eren met een twaalfdelig werk waarin getracht wordt vragen over leven en dood, of de overledene echt is heengegaan, over verlies, rouw en voortgaan in het leven te beantwoorden. Te beginnen met ’The veil opens’ - de dunne sluier tussen leven en dood - en eindigend met ‘Child of wonder’. Een bijna tachtig minuten lange tocht die tot persoonlijke en universele heling en vrede met zichzelf moet leiden. 

De teksten worden afgewisseld met blogs van Julia. In deel 8 ‘Delicious times’ gaat het over haar chemokuur tijdens welke hun oudste kind op school zegt: ‘My mom has a wig’. Enigszins beangstigend is ook deel 6 ‘I’m afraid we found something’ over de onbegrijpelijke diagnose en de indruk dat de situatie heel ernstig is. Ontroerend is deel 10 ‘Dear friends’ waarin Julie haar vrienden vraagt om geen medelijden te hebben, maar voor haar te vechten: ‘Geef me niet op’.

Het effect is aangrijpend en het Los Angeles Master chorale zorgt onder leiding van de componist zelf voor een heel doorleefde vertolking, waarin de sopranen vooral vooral de angstgevoelens lijken te uiten, de tenoren de wanhoop en de bassen de berusting. Cellist Jeffrey Zeigler lijkt een ongewenste onruststoker tussen de meditatieve momenten.