Wolf-Ferrari: Vioolsonates nr. 1 in g op. 1, 2 in a op. 10 en 3 in E op. 27. Emmanuelle Baldini en Luca delle Donne. Naxos 8.574297 (70’47”). 2020

 

Wanneer iemand nog aan Ermanno Wolf-Ferrari (1876 - 1949) denkt, dan is het aan zijn opera’s, zoals I quatro rustaghi uit 1906 (Callegari, Arkadia CDAK 139.2), Il segreto di Susanna uit 1909 (Haider, Naxos 8.660385) en I gioelli della madonna uit 1911 (Haider, Naxos 8.660386/7).

Onder de titel ‘Dreams and drama' zijn hier zijn drie Vioolsonates uit resp. 1895, 1901 en 1943 opgenomen. Nr. 1 heeft krachtig, gepassioneerd eerste deel, een kort lyrisch tweede deel en een licht theatrale finale: best een imposant en aantrekkelijk fris werk van een negentienjarige. 

De Vioolsonate nr. 2 is een losjes geconstrueerd tweedelig stuk dat nauwelijks de naam sonate verdient; het is vrij plechtig, maar ook wat fragmentarisch van karakter. Opvallend is dat de derde Vioolsonate grootschaliger is: namelijk vierdelig en een sterk wisselend karakter heeft. Te merken is dat hij tijdens zijn opleiding in München les in contrapunt heeft gehad van Rheinberger. Het tweede deel, ‘andantino con innocenza’ is kort maar erg mooi; de finale is thematisch gerelateerd aan het eerste deel.

Er waren al opnamen van de Vioolsonates met Cristiano Rossi en Marco Vincenzi (Dynamic CDS 68) en Davide Alogna en Costantino Catena (Brilliant Classics 96093). Die zijn me verder niet bekend, maar zeker is wel dat Emmanuelle Baldini en Luca delle Donne warme pleitbezorgers zijn van deze onbekende en verwaarloosde werken. Hun spel is evenwichtig en ze maken de muziek belangrijk.