Weinberg: Pianotrio op. 24; Cellosonate nr. 1 in C op. 21; Liederen zonder woorden voor viool en piano nr. 1 en 2; Rapsodie op Moravische thema’s op. 47/3. Trio Khnopff c.q. Sadie Fields (v), Romain Dhainaut (vc),  Élodie Vignon (piano) en Stéphane Salmin (piano). Pavane ADW 7590 (71’24”). 2019

 

Onder de titel ‘Weinberg 1945’ werd een viertal kamermuziekwerken van Mieczyslav Weinberg (1919 - 1996) gecombineerd. De invloed van W.O. 2 op deze werken is evident. Toen hij deze composities schreef, was het lot van zijn ouders nog onbekend. Achteraf bleek dat ze in een concentratiekamp waren omgekomen.

In 1943 had Weinberg zich met hulp van Shostakovitch in Moskou gevestigd. De twee werden goede vrienden en het is niet moeilijk om echo’s  van Shostakovitch te horen in Weinbergs Pianotrio. Het werk begint meteen dramatisch en emotioneel. Dan volgt een bedrukkende ’toccata’ Met lyriek verwoven melancholie bepaalt vooral de sfeer. De finale is streng contrapuntisch. Emotionele intensiteit, vurigheid, ritmische kracht en treurige expressie zijn alle in de mixer gedaan en het resultaat is geweldig. In de Cellosonate wordt als het ware de hele muziekgeschiedenis beknopt innen twintig minuten samengevat van de barok tot jazz.

De tot op heden ongepubliceerde Liederen zonder woorden klinken oprecht en heel mooi in hun eenvoud bij wijze van cd première en in de Rapsodie toont Weinberg zijn instrumentale inventiviteit in een showstuk voor viool.

Alle vertolkingen klinken optimaal en een glansrol is weggelegd voor Sadie Fields.