Weir: On buying a horse; Ox mountain was covered by trees; Songs from the exotic nr. 1-4; Scotch minstrelsy; The voice of desire; A Spanish Liederbooklet; King Harald’s saga; Ständchen. Susan Bickley (s), Andrew Kennedy (t), Ailish Tynan (s) en Iain Burnside (p). Signum SIGCD 087 (67’51”). 2006
Weir: The consolations of scholarship; Missa del Cid; King Harald’s saga. Resp. Linda Hist (ms), Nick Herrett (verteller) en Jane Manning (s) met resp. Lontano o.l.v. Odaline de la Martinez en Combattimento o.l.v. David Mason. Cala CACD 88040 (55’01”). 1989
Weir: A night at the Chinese opera. Gwion Thomas (b), Adey Grummet (s), Frances MacCaffertry (ms), Adrian Thompson (t), Michael Chance (ct) met het Schots kamerorkest o.l.v. Andrew Parrott. NMC D 060 (2 cd’s, 1u. 32’57”). 1999
Judith Weir (1954) is het met haar veelzijdige en veelsoortige muziek in allerlei genres voor film, ballet, theater en de concertzaal gelukt om populair te worden bij zowel publiek als critici.
Een van haar specialiteiten is het (super)korte muziekdrama. King Harald’s saga (1979), aangekondigd als ‘Grand opera in 3 aktes’ laat het drama van Vikingenkoning Harald die in 1066 vergeefs probeerde een invasie in Engeland uit te voeren, zich binnen tien minuten voltrekken. De sopraan zingt niet alleen acht duidelijk gedifferentieerde solorollen, maar ook de rol van Haralds complete leger. Dat gebeurt met een techniek die in combinatie met het nuchter zakelijke karakter van Weirs tekst de nadruk legt op de hele absurditeit van de onderneming. Zo is het stuk solo opgenomen door Jane Manning op Cala. De stemmen kunnen ook worden verdeeld en dat is wat op de hier eveneens besproken Signum cd gebeurt.
De Consolations of scholarship (1985) is een muziekdrama voor mezzosopraan en negen instrumenten. Net als A night at the Chinese opera is het materiaal aan een Chinese bron ontleend en bevat het stuk een dominant verhalend gedeelte in ritmisch genoteerde spraak. Dat is een vorm die teruggaat dat de transparante formaliteit van het Chinese theater.
In Missa del Cid (1988) komen tien zangers aan bod die Weirs tekstcombinatie van het Middeleeuwse Spaanse epos over El Cid en de liturgische Mis uitdragen. Het werk wordt door een spreker ingeleid die het verhaal vertelt van El Cid’s bloeddorstige veldtocht tegen de Moren. Een nogal rijke, kleurige muziek staat tegenover de onbegeleide stemmen. Het lukte Weir heel goed om zo met simpele, maar welsprekende en dramatische middelen een gedegen geheel te scheppen.
Weir gelooft namelijk dat veel van ons moderne theater net als veel van de Westerse wetenschappelijke ontdekkingen hun oorsprong zeven honderd jaar geleden in China vinden.
Het resultaat bij haar is allerminst namaak Chinoiserie; daarvoor gaat ze te zorgvuldig om met de dramatische Yuan stijl, zeker in de tweede akte.
Het verhaal binnen het verhaal is ook typisch voor Weir. A night at the Chinese opera is een vrij uitbundig, maar beslist geen oppervlakkig werk en de geschiedenis van een jongeman die zich aan de tirannie ontworstelt is zelfs bij vlagen geestig en steeds begrijpelijk.
De Signum opname bevat vooral vroeger werk van Weir, meer in de liedsfeer. Toegewijde vertolkingen geven een fraaie indruk van het gecomponeerde.
Verder valt vooral Jane Manning met haar mooi ingevulde diverse rollen op in King Harald’s saga. A night at the Chinese opera is ‘live’ opgenomen en dat is hoorbaar aan het gelach en de dankbare reacties van het publiek dat terecht zeer tevreden is over zo’n prachtprestatie.