Wuorinen: Symfonie voor slagwerk; Colgrass: Fantasy-variations; Saperstein: Antiphonies; Cowell: Ostinato pianissimo. New Jersey slagwerk ensemble. Nonesuch 979.150-2 (77’46”).1978

De Symfonie voor slagwerk uit 1976 van de Amerikaanse componist Charles Wuorinen (1938) is  voor twintig slagwerkers en drie pianisten. Het slagwerk instrumentarium bestaat uit glockenspiel, buisklokken, xylofoon, vibrafoon, marimba, celesta, 3 piano’s, pauken, bekkens, varcadipane, triangels, klokplaten, rempauken, almglocken, lage bekkens, gongs, woodblock, tempel blokken tamboerijn, roto toms, trommen.

Het ongeveer drie kwartier durende werk is sterk atonaal (geen wonder bij zo’n bezetting) met een steeds wisselend metrum, een voortdurend veranderende stemming en kleurpallet. Het langzame deel is omlijst door bewerkingen van vijftiende eeuwse vocale muziek van Petrarca (‘Vergine bella’) en Dufay.

Omdat de componist zelf de uitvoering leidt, mag worden aangenomen dat deze geheel naar zijn zin is. De Nonesuch technici vingen de ongewone, bij vlagen heftige klanken mooi op. Het drietal andere, ook best interessante korte werken vormt een ideale inleiding om vast aan louter grootschalig slagwerk te wennen.