Wagner: Der fliegende Holländer. Evgeny Nikitin (b), Ingela Brimberg (s), Eric Cutler (t), Mika Kares (bs); Wagner-Dietsch: Le vaisseau fantôme. Russell Brown (b), Sally Matthews (s), Bernard Richter (t), Ugo Rabec (bs) met het Ests filharmonisch  koor en Les musiciens du Louvre o.l.v. Marc Minkowski. Naïve V 5349 ((4 cd’s, 3u. 54’57”). 2013

Prachtig verhaal: Wagner bezocht in 1839 de leiding van de Parijse Opéra in de hoop dat deze zou kunnen worden overgehaald om een van zijn opera’s op te voeren. Het enige wat hij bereikte was dat hij de directeur bereid vond om het scenario van Der fliegende Holländer à raison van 500 franc te kopen.

Vervolgens gaf hij opdracht aan twee librettisten die de centrale gedachten van het scenario van een geobsedeerde vrouw die haar aanstaande bruidegom de bons gaf en vervolgens haar leven opofferde om de ziel  van een geheimzinnige zeekapitein te redden als uitgangspunt kozen.

De handeling werd van Noorwegen naar Scotland verplaatst, vandaar dat Troïl de Holländer werd, Erik Georg en Senta Minna, Daland Donald.

De  schrijver die voor het libretto zorgde was de novellist Paul-Henry Foucher (een zwager van Victor Hugo), componist die bij de zo ontstane eenakter de muziek mocht schrijven, was de volslagen onbekende Pierre-Louis Dietsch. Het resultaat is een hybride tussen een bel canto- en een vroeg-romantische opera met een paar cavatina/cabaletta nummers. 

Voor deze Minna tekent Sally Matthews met overtuiging en distinctie.  Afgezien van Nikitin  die nogal eens in het gevolg van Gergiev in Nederland optrad en met zijn donkere bas/bariton een stevige Holländer neerzet, zijn de overige zangers hier onbekend. Maar dat wil niet zeggen dat ze niet tot heel goede prestaties komen. Ingela Brimberg is een stevige Senta, Eric Cutler een heel goede Georg/Erik en Mika Kares maakt het best mogelijke van Daland/Donald. 

De zangers presteren dus boven verwachting en zoals gewoonlijk zorgt Minkowski voor vaart en verve. Het semi oude instrumentarium zorgt voor een vrij open, slanke klank.

In 2004 werd door de WDR in Keulen een onbekende eerdere opname van de Franse versie gemaakt door Bruno Weil (Duitse Harmonia Mundi DHM 82876-64071-2).

Het is tenslotte zelfs zo dat de Fliegende Holländer kant best een plaatsje verdient naast de beste gebruikelijke opnamen van bijvoorbeeld Sinopoli (DG 43.778-2), Klemperer (EMI 567.408-2) en Nelsson (Philips 434.599-2).