Vaughan Williams: Vioolconcert in d Concerto accademico; The lark ascending; Elgar: Introduction and allegro op. 47;  Serenade voor strijkorkest in e op. 20. Tamsin Waley-Cohen met het Orchestra of the swan o.l.v. David Curtis. Signum SIGCD 399 (59’28”). 2014

Het Vioolconcert uit 1925 behoort tot de wat minder bekende weken (zelfs concerten) van Vaughan Williams. De titel Concerto accademico is vermoedelijk terug te voeren tot het feit dat de componist daarmee eer wilde betonen aan Bach, meer in het bijzonder aan diens Concert voor twee violen. Hij wenste dat het Bachwerk bij zijn begrafenis zou worden gespeeld en beperkt zich zelf ook tot een begeleiding door een strijkorkest, maar zorgt ook voor vergelijkbare voorwaartse impuls en ritmische vitaliteit.

Tot de mooiste opnamen van dit werk behoorden die van Kenneth Silito (Chandos CHAN 92623) en James Buswell (RCA GD 90501). Maar ook  Waley-Cohen laat een prachtige interpretatie horen. Ze klinkt vastbesloten, zorgt voor nuancen en articuleert niet alleen puntig in de fellere motieven, maar klinkt ook verdroomd in de rustiger momenten. Haar toon is onder alle omstandigheden heel gaaf.

In de eendelige ‘romance’ The lark ascending op basis van een gedicht van George Meredith zorgt ze voor een al heel Engelse, zelfverzekerde klank met veel gevoel voor de impressionistische, lichtelijk mistige texturen. Ook heerst een welkome sfeer van verwondering. Daarmee komt ze heel dicht in de buurt van de tot nu toe mooiste interpretaties van bijvoorbeeld Tasmin Little (Warner 0927-49584-2), Nigel Kennedy (EMI 556.413-2) en Iona Brown (Decca 430.093-2).

De begeleiding is steeds mooi ondersteunend en kleurig. Aan zichzelf overgelaten imponeert het ook met Elgar, al geldt hier de beperking van de kamerorkestbezetting waardoor Introduction and allegro in vergelijking met o.a. Barbirolli (BBC Classics BBCL 410-6) wat aan grootsheid te kort komt. Maar met een zeer goed geslaagde weergave van de Serenade revancheert het ensemble zich goed.