Visée: Pièces de theorbe sur différents modes; Suites voor theorbe. Pascal Monteilhet (th) , Amandine Beyer (v), Amélie Michel (fl), Marianne Müller (vdg). Zig-Zag Territoires ZZT 051101 ( 67’09”). 2005 

Aan het hof van zowel Lodewijk XIV als Lodewijk XV was Robert de Visée (ca. 1650 – ca. 1732) als uitvoerend musicus actief met gitaar, luit, gamba en theorbe. Hij raakte kort na zijn dood al vrij snel in vergetelheid en het is goed dat nu opnieuw wat aandacht aan hem wordt besteed.

Net als zijn populairder tijdgenoten François Couperin en Lully scheef Visée kamermuziek die tegelijk gracieus, melodieus en rustiek is. Dansvormen prevaleren en net als bij Forqueray had hij een voorkeur voor de donkerder kwaliteiten van de instrumenten die hij verkoos. 

Haast vanzelfsprekend koos Pascal Monteilhet een Franse en niet een Italiaanse theorbe (het verschil zit in de convexiteit en de lengte van de hals). Hoe dan ook: het instrument klinkt rijk, helder en sonoor met heel eigen kenmerken.

Combineer dit met zijn smaakvol gebruik van expressieve middelen, zoals notes inégales en een subtiele toepassing van appoggiature en het gaat lijken op een vocaal port de voix. Een zekere melancholie is nooit ver weg.

In zijn streven ontmoette de theorbespeler gelijkgestemde partners met wie hij op één lijn musiceert. Zij zijn het die voor afwisseling en aanvulling van kleur zorgen. Een superieure uitgave.