CD Recensies

VIVALDI: VIOOLCONCERTEN; SINFONIA L'OLIMPIADE, BEYER

Vivaldi: Teatro alla moda. Sinfonia voor l’Olimpiada in C RV. 725; Vioolconcerten in F RV. 282, in b RV 391 ‘per violine scordato’, in D RV 228, Adagio RV 314a, in g RV 323, in g RV. 322, in G ‘per violino in tromba’ RV 313, in g  Arsildo Regina di Ponto RV. 700, in g RV 316 (giga), in Bes RV 372a (andante); Largo RV 227. Amandine Beyer met Gli Incogniti. Harmonia Mundi HMC 90.2221 (72’52”). 2015

 

Deze uitgave ontleent zijn titel Teatro alla moda aan een stekelig satirisch pamflet dat de waarschijnlijk jaloerse componist Benedetto Marcello in 1720 in Venetië anoniem uitgaf. Daarin hekelde hij de overdadige opsier van het toenmalige plaatselijke operabedrijf, van cadensen, populaire dansen, imitatie van geluidseffecten, virtuoze show van zangers en instrumentalisten.

Als om het tegendeel te bewijzen koos de energieke Amandine Beyer werken hoofdzakelijk onbekendere werken uit de schier onuitputtelijke voorraad van Vivaldi uit om het tegendeel te bewijzen. Muziek waarin spontaan en met veel zin voor contrast werd geëxperimenteerd en de muziek in Harnocourts geest ‘spreekt’.

De nogal theatrale en onderhoudende sfeer van deze werken wordt virtuoos, maar zonder enige overdrijving geuit. Al het getoonde engagement staat ten dienste van een steeds mooi gedoseerde expressie. Dat de conventies van de historiserende muziekpraktijk op levendige, instinctieve wijze in acht zijn genomen spreekt ook bij Beyers ensemble Gli Incogniti vanzelf. Het mooie is feitelijk dat Beyer en de haren aantonen dat de instrumentale werken van Vivaldi haast nog theatraler zijn dan zijn opera’s en dat ze evenveel geconcentreerde inhoud bezitten. We horen ongeveer drama’s in miniatuur, bevolkt door steeds wisselende karakters die monologen houden of gesprekken aangaan. Daar is niet veel eigen fantasie voor nodig en Amandine Beyer toont zich eens temeer een goede gastvrouw cum gespreksleider.

Een paar hoogtepunten zijn het Concerto per violino scordato vol duistere onheilspellende soloklanken en met een gespierde cadens, het klaaglijke adagio RV 314a, het mooi versierde andante RV 372a en het drukke begin van RV 323. 

Het speelt zich alles af op het hoogte muzikale niveau en zelfs Vivaldikenners zullen aangenaam verrast worden.