Vivaldi: Concerten voor 2 violen en strijkorkest in C RV. 507, Bes RV. 529, c RV. 510, C RV. 505, d RV. 127, Bes RV. 527, D RV. 513. Giuliano Carmignola en Amandine Beyer met Gli incogniti. Harmonia Mundi HMC 90.2249 (70’01”). 2016

In de Ryan catalogus voor de werken van veelschrijver Vivaldi zijn de nummers RV. 505-530 gereserveerd voor zijn 24 viool dubbelconcerten (afgezien van het viertal uit op. 3 .

In 2007 werkte Carmignola al eens samen met Viktoria Mullova in de dubbelconcerten RV, 509, 511, 514, 516, 523 en 524 (Archiv 477.7466) Toen begeleidde het Venetiaans barokorkest onder Andrea Marcon. Gelukkig leidt dat niet tot overlappingen met de nieuwe uitgave. Bij nader inzien blijkt het terrein van dit specifieke genre vrij onder-geëxploiteerd.

Vivaldi heeft steeds getracht beide solisten een gelijkwaardige rol te laten spelen in deze concerten zodat ze meestal hetzij parallel, hetzij afwisselend als echo de melodie voeren.

Dat maakt het moeilijk om vast te stellen wie welke partij speelt. Dat is misschien ook beter zo dat ze vooral klinken als levend organisme, spelend op mooi klinkende barokviolen en heel levendig en wendbaar samengaand. Pyrotechniek wordt niet verlangd, enig dichterlijk gevoel wel.

Gli innocenti speelt in de rol van begeleiding met een enthousiaste, lichte toets, ook met fijn dynamisch contrast en de opname doet daar niet de geringste afbreuk aan. 

Daarbij komen best wat bijzondere momenten langs: het onbegeleide begin van RV. 507, het echoduet in de finale van RV 505, het ripieno concert RV. 527 zonder nadrukkelijke solisten. 

De muziek klinkt vitaal en warm van toon met opwindende vlagen. Leuk is de opmerking van Amandine Beyer dat ze zich “voelt als een druppel water die door de razende stroom wordt meegevoerd”.