CD Recensies

VAUGHAN WILLIAMS: SOLENT, THE; FANTASIE; PIANOSUITE

Vaughan Williams: The solent; Fantasie voor piano en orkest; Suite of six short pieces; The lark ascending. Jennifer Pike (v), Sina Kloke (p), New Yorks kamerorkest o.l.v. Salvatore di Vittorio Naxos 8.573530 (62’25”). 2015

 

Het is bekend dat de zelfkritische V.W. heel wat jeugdwerken vernietigde, maar gelukkig ontsnapten de eerste werken op deze cd aan die drang. 

Je houdt het niet voor mogelijk dat pas anno 2015 de zowat een kwartier durende zesdelige Pianosuite met deeltjes ‘slow- and quick dance’, ‘rondo’ en ‘pezzo ostinato’ uit 1920 zijn cd première beleeft en niet door een Engelse, maar door een Duitse pianiste. Zij speelt de suite vol pretentieloze miniaturen met veel charme en onderscheidingsvermogen.

Het materiaal uit de Pianosuite werd later hergebruikt in de Charterhouse suite. Of de claim van ‘cd première’ klopt, lijkt intussen te zijn aangevochten, omdat er een eerdere opname van dit werk door Peter Jacobs (Trax TRXCD 126) heeft bestaan. 

The solent voor orkest is uit 1903 en werd door de componist belangrijk genoemd. In wezen is de Solent de twintig mijl lange verbinding tussen het Engelse vasteland en het eiland Wight, in de muziek is het hier een 11’28’ durend orkestwerk dat met een prachtige klarinetsolo (die later in andere werken als de Sea symphony, symfonie nr. 9 en de filmmuziek bij The England of Elizabeth opnieuw werd gebruikt) begint. Later volgt een door het koper gedragen thema.

Aan de Fantasie werd van 1896 tot 1902 gewerkt en een herziening vond in 1904 plaats. Hier horen we een componist die nog op zoek is naar een eigen stemgeluid en die vooral ontdekt in de orkestpartij. De piano speelt een wat onderdanige rol, maar Kloke weet er goed enige prominentie en dramatische flair aan te geven. We horen de schaduwen van Brahms, Liszt, Grieg en Tchaikovsky langskomen.

Het bekendste werk is natuurlijk The lark ascending. Jennifer Pike. Zij was in 2002 de winnaar van de BBC Young Musician of the Year prijs en speelt de solo gracieus en fijnzinnig met de juiste expressie. Ongeveer net zo mooi als Tasmin Little (Chandos CHAN 10796).

De jonge musici van het New Yorks kamerorkest leveren sympathieke begeleidingen.