Vivaldi: Vivaldi alla moda, kamercantates. Sorge vermiglia in ciel RV. 667; Fonti di pianto RV. 656; Aure, voi più non siete RV. 652; Il povero mio cor RV. 658; Sonate voor cello en b.c. in Bes RV. 46. Camilla de Falleiro (s) met de Accademia Apollinea. Ars Produktion ARS 38.226 (62’23”). 2015

Had Vivaldi echt weesmeisjes bij de hand die goed genoegen konden zingen om zijn kamercantates tot een goed einde te brengen? Deze werkjes vergen veel virtuositeit, een groot bereik, een niet te constant vibrato en het nodige uithoudingsvermogen.  In het besef dat het om intieme werken en niet om operascènes gaat. Kon hij gebruikmaken van castraten?

De teksten handelen meest om teleurgestelde liefdes.

De Braziliaans-Italiaanse sopraan Camilla de Falliero beschikt over een mooi heldere stem die bij alle dramatische expressie ook iets van kwetsbaarheid suggereert. Haar wendbare techniek is van voordeel bij het realiseren van Vivaldi’s droeve chromatiek en grote sprongen.

De Accademia Apollinea, die bestaat uit Petra Schneider (aartsluit), Sophie Lamberbourd (vc) en Thomas Leininger (kl) zorgt voor een kernachtige, maar ook respectvolle begeleiding die zich verzelfstandigt in de als tussenspel opgenomen Sonate. Zo ontstond een programma dat heel erg de moeite waard is.

Een eerdere opname van countertenor Derek Lee Ragin (Et’cetera 1069) met kamercantates maakte minder indruk terwijl Gemma Bertagnolli (Opus 111 OP 30404) ook heel goed was.