Vivaldi: Concert voor 2 mandolines en strijkorkest. in G RV. 532; Concert voor 2 celli en strijkers in g RV. 531 (bew. Llod Webber); Celloconcert in e RV. 409 (bew. Lloyd Webber); Concert voor hobo, fagot en strijkers in G RV. 545 (bew. Lloyd Webber); Concert voor 2 hoorns en strijkorkest in F RV. 539 (bew. Lloyd Webber); Concert voor hobo, cello en strijkers in g RV. 812 (bew. Llolyd Webber); Piazzolla: Concert voor gitaar, bandoneon en strijkers ‘Hommage à Liège’ (bew. Lloyd Webber). Julian en Jiaxin Llloyd Webber met het Europese Unie kamerorkest o.l.v. Hans Peter Hofmann. Naxos 8.573374 (62’32” ). 2013

Alsof Vivaldi al niet gegrossierd had in talloze concerten voor een heel areaal aan solo instrumenten, de cello was in dat grote geheel relatief wat karig bedeeld. Wel waren er de Celloconcerten in b RV. 424, g RV. 416, a RV. 418, F RV. 412, c RV. 401 en G RV. 413 (Christophe Coin, Oiseau Lyre 421.732-2) en dat voor 2 celli in g RV 531, maar voor Julian Lloyd Webber bleek dat niet genoeg en dus bewerkte hij een stel andere dubbelconcerten voor zichzelf en zijn vrouw. 

Beiden spelen gevoelig en in stijl, laten ook niet pf nauwelijks vermoeden dat het om ‘vertalingen’ gaat, alleen de hoornsignaal jachtroepen in RV. 539 gaan wat verloren. RV. 812, dat pas niet zolang geleden werd teruggevonden, is een mooie trouvaille. 

Tot slot klinkt een bewerking van Piazzolla’s Milonga die vooral melancholiek tragisch klinkt. Als zodanig is deze uitgave een volledig succes.