Vivaldi: Amor sacro. In furore iustissimae irae RV. 626; Nulla in mondo pax sincera KV. 630; In turbato mare RV. 627; Sum in medio tempestatum RV. 632. Simone Kermes met het Venetiaans barokorkest o.l.v. Andrea Marcon. Archiv 477.5980 (67’06”). 2004
Vivaldi: Amor profano. ’Siam navi all’ond algenti’ uit Tamerlano RV. 725; ’Sin nel placido soggiorno’ uit La fede tradita e vendicato RV. 712; ‘Ah, fuggi placido’ uit Orlando furioso RV. Anh. 84; ‘Nom m’affigge il tormento uit Tito Manlio RV.778; ‘Quegl’occgi luminosi’ uit Semiramide RV. 733; ’Squarciami pure il seno’ uit La virtù trionfante dell’amore e dell’ odio, ovvero Il Tigrane RV. 740; ‘Se in campo armato’ uit Catone in Utica RV. 705; ’Sinfonia uit Il Tamerlano (Il Bajazet) RV. 703; ‘Agitata da due venti’ uit Griselda RV. 718; ‘Dopo sì rei disastrati’ uit Tito Manlio RV. 738; ‘Amato ben, tu sei la mia speranza’ uit La verità un cimento RV. 739; ‘Combatta un gentil cor’ uit Tito Manlio RV. 738; La farfaletta audace RV. Desse; ‘Or che cinto ho il cric d’alloro’ uit Giustino RV. 717. Simone Kermes (s) met het Venetiaans barokorkest o.l.v.Andrea Marcon. Archiv 477.6618 (71’36”). 2006
Er wordt wel geklaagd dat de eindeloze stroom Vivaldi opnamen te groot is. Vaak terecht, maar niet in dit geval, want dit tweetal uitgaven van Simone Kermes en Andrea Macron behoort tot het mooiste wat op Vivaldigebied beschikbaar is.
De Duitse lyrische coloratuursopraan Simone Kermes heeft een stem die aan vroegere grote Mozartsopranen als Teresa Stich-Randall en Gundula Janowitz herinnert en op een zwierige wijze zingt zoals Cecilia Bartoli.
Op Amor sacro zingt ze vier tussen 1713 en 1733 geschoren geestelijke motetten die in wezen concerten voor sopraan en orkest zijn, vergelijkbaar met wat de Quattro stagioni voor viool zijn. Ze draagt deze voor met een combinatie van verbluffende vocaaltechnische vaardigheden en expressieve passie die veel bewondering wekt en Macrons begeleidingen zijn al even briljant.
Hun ontstaan is te danken aan het muzikale visitekaartje dat Vivaldi wilde geven aan de net aangetreden keurvorst van Saxen, Friedrich August II uit de tijd dat Vivaldi plaatsvervangend kapelmeester was van het Ospidale della pietà als vervanger van Francesco Gasparini die toen verplichtingen had in Rome.
Het begrip ‘motet’ gold destijds voor een niet-liturgische tekst die een antfoon kon vervangen, mar staat dichter bij de cantatevorm en is bij Vivaldi altijd in een vorm met twee da capo aria’s en een ‘alleluia’ waarin de zangeres haar brille kan tonen.
Zover mogelijk is Kermes’ cd Amor profano met nu eens dramatische, dan weer lyrische, maar steeds virtuoze aria’s haast nog treffender. Onbekend materiaal, zoals uit de opera La farffaletta audace wordt aan het licht gebracht. Soms is de stijl ook Napolitaans galant, zoals in ‘Sin nel placido soggiorno’, het enige fragment uit La fede tradita e vendicata dat overleefde.
Verrassend is eveneens de aanwezigheid van ‘Ah, fuggi rapido’ uit Orlando furioso uit een eerdere versie dan 1727 dat ontbrak in de volledige opname van Spinosi (Naïve OP 30393) dat trouwens ook van Ristori zou kunnen zijn.
Verder is ‘Non m’affligge il tormento di Morte’ uit de herziene versie van Tito Manlio nieuw.
Wat Kermes van deze aria’s maakt is van een wonderbaarlijke schoonheid.