Vivaldi: Concerten voor strijkorkest in Bes RV. 167, c RV. 118, a RV. 161, F RV. 138, G RV. 145, C RV. 109, g RV. 152 ‘Concerto ripieno’, D RV. 126, g RV. 155, Bes RV. 165, C RV. 117, F RV. 142, Bes RV. 163 ‘Conca’, Viola d’amore concerten in d RV. 394, a, RV. 397, d RV. 393, A RV. 396, d RV. 395. Alessandro Tampieri (va, vada) met de Accademia Bizantina o.l.v. Ottavo Dantone. Naïve OP 30670 (2 cd’s, 1u. 54’19”). 2017
Vivaldi: Concerten voor viola d’amore en strijkorkest in D RV. 392, d RV. 393, d RV. 394, d, RV. 395. A RV. 396, a RV. 397 F RV. 97; Concert voor viola d’amore, luit en strijkorkest in d RV. 540. Fabio Biondi (vda), Giangiacomo Pinardi (lt) met Europa Galante o.l.v. Fabio Biondi. Virgin 395.146-2 (77’13”). 2006
Net als vele van zijn collega’s barokcomponisten was Vivaldi zelf ook een voortreffelijke instrumentalist. Hij moet in het bijzonder heel goed viola d’amore hebben gespeeld, dat twaalfsnarige instrumenent met zes of zeven darmsnaren met daaronder eenzelfde aantal sympathieke snaren die als resonator dienden. Later raakte het in het midden van de zeventiende eeuw bedachte instrument in onbruik.
Ten opzichte van de altviool speelde de viola d’amore ongeveer de rol die het clavichord had. Ten opzichte van het klavecimbel. Ook Telemann en Graupner schreven concerti voor viola d’amore, hoewel het instrument nog wel tot eind negentiende eeuw werd gebruikt.
Er is nog een concert van Vivaldi waaraan de viola d’amor solistisch te pas komt: RV. 97 in F voor viola d’amore, 2 hobo’s, fagot, 2 hoorns en strijkers. Dat is te vinden op de complete opname van de viola d’amore concerten van Rachel Barton Pine met Ars antigua (Cédille CDR 90000.159) uit 2014. Het dubbelconcert met luit RV. 540 is een nostalgisch laat werk.
Hoogtepunten uit de reeks zijn het treffende largo uit RV. 393, de levendige finale van RV. RV. 394, het fijnzinnige andante van RV. 395 en het totale dolente karakter van RV. 397.
Een bijzonderheid is RV. 163 met de bijnaam Conca (kroonschelp of Wettertrompete die als blaasinstrument werd gebruikt in Bohemen om mythisch stormen te beheersen.
Fabio Bondi was een der ’nieuwe’ Italianen die de volledige viola d’amore concerten stijlgetrouw en mooi uitgevoerd opnam, in deel 56 van de Vivaldi editie volgt Dantone hem minstens zo goed en koppelt die concerten aan een stel Concerten voor strijkorkest.
Hoogtepunten uit de reeks zijn het treffende largo uit RV. 393, de levendige finale van RV. RV. 394, het fijnzinnige andante van RV. 395 en het totale dolente karakter van RV. 397.