Vivaldi: Ostra picta, armata spina ‘introducione al Gloria’ in D RV. 642; Gloria in D RV. 589; Introduzione al Gloria RV. 639; Gloria in D RV. 588. Monica Piccinini (s). Anna Simboli (s), Sara Mingardo (a ), Lia Serafini (s), Luca Dordolo (t) met Concerto italiano o.l.v. Rinaldo Alessandrini. Naïve 90.30485 (66’46”). 2009

In 1997 maakte Alessandrini al een opname van het Gloria RV 589, toen met Deborah York, Patricia Biccire en Sara Mingardo als solisten. Dat was een vrij wilde en snelle realisatie (Opus 111 OPS 30-195). Zo’n tien jaar later keerde hij in een nieuwe opname voor de Vivaldi editie van Naïve terug naar hert werk, dat hij samen met de andere Gloria’s nog steeds vrij snel, maar wat gematigder, best gespierd en heel ritmisch uitvoert. De articulatie waarmee het orkest speelt, laat ruimte open voor details. Alleen in het ‘Et in terra’ ontbreekt het wat aan sfeer en geheimzinnigheid, maar ‘Laudamus’ en ‘Propter magma gloriam’ zijn weer heel mooi. Anna Simboli klinkt heel elegant in ‘Domine Deus Rex coelestis’ en Sara Mingardo vertolkt ‘Domine Deus Agnus Dei’ expressief als een opera aria.

Het mooie van deze uitgave is dat Aleesandrini RV. 589 en 588 samen opnam met hun bijbehorende motetten; Ostra picta is één van de twee inleidingen die werden geschreven voor RV. 589 en dient als ideaal uitgangspunt met zijn charismatische veerkracht en de zwierig door Monia Piccinini gezongen sopraanpartij.

De 19 orkestleden van Concerto italiano houden de textuur mooi helder. De concertregistratie is behoorlijk goed geslaagd, maar wordt tussen 1’14” en 1’22” ontsierd door een schrille, piccolo-achtige toon, waarop de Belgische lezer Rik Patijn me attent maakte voordat ik het zelf hoorde. Domme montagefout als smet op een verder geslaagd geheel.