Vivaldi: Arsilda, regina di Ponto RV. 700. Simonetta Cavalli (ms., Arsilda), Lucia Sciannimanico (ms., Lisea), Elena Cecchi Fedi (s., Mirinda), Nicki Kennedy (s., Barzane), Joseph Cornwell (t., Tamese), Sergio Foresti (bs., Cisardo) en Alessandro Rossi (s., Nicandra) met het Italiaans kamerkoor Rome en Modo Antiquo o.l.v. Federico Maria Sardelli. CPO 999.740-2 (3 cd’s, 2u. 46’12”). 2001 

Arsilda, regina di Ponto uit 1716 is Vivaldi’s vierde opera, waarvoor Domenico Lalli het libretto schreef. De eerste opvoering vond plaats in het Teatro Sant’Angelo in Venetië.

Arsilda, de koningin van Ponto, is verloofd met Tamese, de prins van Cicilia. Men veronderstelt dat hij dood is en omdat een opvolging in de manlijke lijn is toegestaan, wordt zijn plaats ingenomen door zijn tweelingzus Lisea, die pretendeert zijn tweelingbroer te zijn. Dat geeft problemen bij het huwelijk met Arsilda. Een andere complicatie is dat Lisea was voorbestemd voor een huwelijk met Barzane, de koning van Lydia, die ook verliefd is op Arsilda. Uit wraak valt hij Ponto binnen, maar wordt dankzij de als tuinman vermomde Tamese gevangengenomen. Met vermommingen en persoonsverwisselingen vervolgt de handeling tot het happy end waarin Tamese en Arsilda koning en koningin van Cilicia worden en Barzane met koning Lisea terugkeren naar Lydia. 

Voor deze opname bracht Antonio Maria Sardelli een goed team bij elkaar; hooguit stoort het nodeloze tremolo van Joseph Cornwells tenor enigszins, maar hij is verder zijn virtuoze aria’s goed meester. De ster onder de zangers is Lucia Sciannimanico als voorbeeldige Lisea. Sergio Foresti is een overtuigende Cisardo, ook de rollen van Mirtinda en Nicandro zijn goed bezet door Elena Cecchi Fedi en Alessandro Rossi, maar helaas geeft Nicky Kennedy een slechts wat bleke afspiegeling van Barzane. Het orkest speelt briljant, maar niet erg gevoelig.

Best een interessante uitbreiding van Vivaldi’s operawerken.