Vivaldi: Klarinetconcert nr. 1 (bewerkingen van aria’s uit L’Olimpiade RV. 725 en Ottone in villa RV. 729); Sinfonia Il Giustino; Klarinetconcert nr. 2 (bewerkingen van aria’s uit La fida nimfa RV. 714 en Juditha triumphans RV. 644); Ouverture L’Olimpiade RV. 725; Klarinetconcert nr. 3 (bewerkingen van aria’s uit Il Giustino RV. 717, Juditha triumphans RV. 644 en Tieteberga RV. 737); Aria voor chalumeau ‘La Tortora’. Martin Fröst (kl), Alexander Scherf (vc) en Concerto Köln. Sony 190756-2991-2 (58’50”). 2019

Argwaan onder Vivaldikenners is op zijn plaats. Immers: Vivaldi kan nauwelijks de klarinet hebben gekend (hooguit de middeleeuwse voorloper, de chalumeau, maar nog nauwelijks de door Denner rond 1690 bedachte klarinet. Verder ontbreken de R. nummers. Klarinetconcerten heeft Vivaldi zelf dus helaas nooit gecomponeerd. 

Geen nood, dacht Martin Fröst, dan maak ik eerst als nijvere instrumentbouwer een van klepper voorziene chalumeau van buxushout en arrangeer ik vervolgens een aantal geschikte opera- en oratoria aria’s tot een stel drie- of vierdelige concerten die hij tot slot met Concerto Köln opnam. Tussendoor klinken twee Sinfonia’s.

Het instrument heeft een heel mooie, milde, zangerige klank, beschikt over een royaal spectrum aan kleuren met een wat snaterend hoogste register en Fröst bespeelt het trots, in de snelle delen virtuoos en zwierig, in de langzame melodieus en teer. Zo ontstond een kostelijke symbiose tussen het oude vertrouwde en het verrassende nieuwe als verfrissend barokavontuur.