Vivaldi: Sinfonia in D RV. 125; Concerten voor viool, cello en orkest in C RV. 508 en in Es RV. 515; Bach, J.S. Concert voor 2 violen en orkest in d BWV. 1043; Concert voor viool, hobo en orkest in d BWV. 1060 (bew.); Goldberg: Sonate inn c DürG 14. Giuliano Carmignola (v) en Mario Brunelli (cello piccolo) met de Accademia dell’Annunciato o.l.v. Riccardo Doni. Arcana A 472 (69’ 57”). 2018

 

Onder de titel Sonar in ottavo een cd programma samenstellen met dubbelconcerten van Bach en Vivaldi vereist wel enig kunst en vliegweek en enige manipulatie, want geen van beide componisten schreef dergelijke werken. Dus greep men bij Bach zowel als Vivaldi terug op Dubbelconcerten voor 2 violen (waartoe van Vivaldi ook RV. 509, 510, 515, 517 en 523 behoren. Dmitry Sitkovetsky en Riccardo Minasi voerden ze met Il pomo d’oro uit (Naïve OP 30550).  Ook de Sinfonie van Vivaldi berust op een reconstructie van Olivier Fourés trouwens.

Maar op zichzelf is een vertaling van de tweede vioolpartij naar een viersnarige violoncello piccolo best een aardige gedachte die voor meer klankcontrast zorgt. Het initiatief voor deze uitgave ligt bij leraar Carmignola en zijn leerling Mario Brunelli.

Maar over het resultaat zullen de meningen verdeeld zijn, want de solisten zijn weliswaar voortreffelijk virtuoze strijkers en heel goede kamermusici, maar ze spelen niet helemaal in stijl door zich vooral met vurig temperament en een wat rauwe expressie en niet op elegante klankschoonheid te richten. Het resultaat is dus wel meeslepend, maar niet geheel conform de intenties van de componisten.

Het is aardig om eens een Sonate van Goldberg - de man van de variaties - te horen. Er is een opname met 5 Sonates van hem onder de titel Beyond the Variations uit 2014 van Jörg-Michael Schwarz met Rebel (Bridge 9478).