Vivaldi: Fagotconcerten in C RV. 469, in C RV. 473, in F RV. 491, in G RV. 492, in a RV. 498, in a RV. 500. Sergio Azzolini met L’Onde Armonica. Naïve OP 30551 (68’29”). 2014

 

Vivaldi: Concerten voor strijkorkest in C RV 114, in c RV. 119 en in g RV. 157; Fagotconcerten in C RV.114 en in C RV. 468; Concerten voor viool en orkest in C uit La Stravaganza op. 4/7, RV. 185 en in D RV. 211; Concerten voor fluit en orkest in G RV. 438 en in e RV. 432; Concert voor fluit, fagot, viool en b.c. in F RV. 100. Katy Bircher (fl), Peter Whelan (fag) en Adrian Chandler (v) met La Serenissima o.l.v. Adrian Chandler. Avie AV 2178 (76’54”). 2009 

 

In een traktaat deelt schrijver Reza Namavar rapportcijfers uit aan alle concerten van Vivaldi. Het fagotconcert in C RV. 468 krijgt van hem de grootste onvoldoende. De denigrerende uitspraak ‘Vivaldi schreef zeshonderd maal hetzelfde concert’ daargelaten, is het natuurlijk wel zo dat de componist, waarschijnlijk onder hoge werkdruk, vaak dreef op zijn grote vakmanschap en zijn routine en dat echte inspiratie ver te zoeken was.

Reden genoeg om zelf eens naar dat werk te luisteren. Dan blijkt dat het inderdaad om een routineus geheel gaat. Maar om het slecht te noemen? Oordeel liefst zelf. Aan Peter Whelan en Adrian Chandler ligt het in ieder geval niet.

Toch bij het onderwerp: op Naïve OP 30518 uit 2011 speelde Sergio Azzolini de Fagotconcerten RV. 470, 472, 483, 489, 496, 499 en 504. Toen werd hij begeleid door L’aura soave Cremona, daarna door L’Onde armonica. Op Naïve OP 30539 volgden RV. 474, 475, 480, 485, 494 en 502 en op Naïve OP 30379 RV. 461, 481, 498, 501 het dubbelconcert voor hobo en fagot 545 en het Hoboconcert RV. 451 en op Naïve OP 30496 RV. 471, RV.477, RV 484, RV 488, RV 493, RV 495 en RV. 503.

Maar compleet geworden is zijn reeks van 39 (!) Fagotconcerten zover ik kon nagaan nooit. 

Tamas Benkocs e.a. met de Nicolaus Esterhazy Sinfonie onder leiding van Bela Drahos wel (Naxos 8.555937 e.a.) blijkbaar wel.