Vaughan Williams: Serenade to music; Hoboconcert; Suite voor altviool, koor en orkest ‘Flos campi’; Pianoconcert in C. Carla Huhtanen (s), Emily d’Angelo (ms), Lawrence Willford (t), Tyler Duncan (b), Sarah Jeffrey (h), Teng Li (va), Louis Lortie (piano) met de Elmer Iseler singers en het Toronto Symfonie orkest o.l.v. Peter Oundjian.  Chandos CHSA 5201 (82’21”). 2017

 

Oorspronkelijk schreef Ralph Vaughan Williams (1872 - 1958) zijn Serenade to music op teksten van Shakespeare in 1938 voor zestien uitgezochte solostemmen, maar paste daarna het werk telkens aan voor de gegeven situatie. In deze uitvoering horen we vier vocalisten naast de ongeveer twintig leden van de puike Elmer Iseler Singers. Dus zingt de sopraan bijvoorbeeld partijen die voor vier zangers waren bestemd. Dat blijkt geen bezwaar te zijn omdat de solisten zo goed zijn. Peter Oundjian dirigeert het werk in ideale tempi en spoort ook het orkest aan tot een ideaal klankdecor. 

Zowel de ‘Serenade’ als Flos campi voor altviool, woordloos zingend koor en  klein orkest uit 1925 kunnen worden omschreven als unieke werken. Hier klinkt dat werk als een fraaie, sfeervolle studie in pure klank met veel zorg en evenwichtig uitgevoerd. De eerste altvioliste van het orkest uit Toronto speelt haar partij alsof die erg veel voor haar betekent net een verzadigde warme toon, ook inde robuuste passages.

Het Hoboconcert heeft een goed bij het solo instrument passend pastoraal karakter. Het werk is nogal onderschat en onbekend. Zelf heb ik het nooit gespeeld. Sarah Jeffrey, de eerste hoboïste uit het orkest, staat ver boven de technische moeilijkheden en speelt het werk hoogst sympathiek. en met een prachtige toon.

De componist noemde zijn Pianoconcert een ‘orchestra and pianoforte concerto’, daarmee de rol van de solist wat kleinerend. Maar Louis Lortie laat zich de mogelijkheid om zich krachtig te profileren niet ontnemen en zorgt voor een vertolking die minstens zo goed is als die van Howard Shelley (Chandos CHAN 8941).

Dit is een mooi en heel geslaagde programma dat een echte verrijking is van de V.W. discografie. Het is Andrew Manze die in 2019 zorgde voor de fijnste opname van de Serenade to music (Onyx ONYX 4212).