Verdi: Un giorno di regno ossia il finto Stanislao. Fiorenza Cossotto (s., Marchesa del Poggio), Jessye Norman (s., Giulietta di Kelbar), José Carreras (t., Edoardo di Sanval), Ingvar Wixell (b., Cavaliere Belfiore), Vincenzo Sardinero (bs., Gasparo Antonio La Rocca), Vladimiro Ganzarolli (b., Barone di Kelbar) e.a. met de Ambrosian Singersen het Royal philharmonic orchestra o.l.v. Lamberto Gardelli. Philips 422.429-2 (2 cd’s, 1u.58’17”). 1973

 

Ondanks zijn slechte reputatie als een van Verdi’s minst overtuigende werken is het melodrama giocoso  Un giorno di regno ossia il finto Stanislao in twee aktes op een libretto van Felice Romani uit 1840 een compositie die verrast. Afgezien van Falstaff is het Verdi’s enige komische opera. Tot op zekere hoogte is het een afstammeling van de opera’s van Rossini en Donizetti, maar het werk heeft wel een eigen karakter en is minder ontspannen en pittiger.

De voortstuwende ritmen en de mooie melodielijnen zijn typisch voor de jonge Verdi en de buffo duetten voor de barone en de Tesoriere.

Het was Philips die deze vrijwel enige complete versie opnam en het is nog steeds voor iedereen met ware belangstelling de beste. Als er één uitgave die de luisteraars kan overtuigen van de mérites van het werk, is het deze. Indien niet meer verkrijgbaar, dan via de uitleen.