Vivaldi: Vioolconcerten nr. 1 in Bes RV 383a, nr. 2 in e RV 279, nr. 4 in a RV a, nr. 9 in F RV 284, nr. 11 in D RV 204  uit La stravaganza; Vioolconcert in F RV 291;  Concert voor viool, cello en orkest in F RV 544. Europa galante o.l.v. Fabio Biondi. Virgin 519.300-2 (56’26”). 2008

Het Capriccio stravagante van Carlo Farina dat in 1626 werd gepubliceerd stond boordevol met alle trucjes van de toenmalige viooltechniek. Voor de virtuoos Vivaldi moet de uitdaging groot zijn geweest en hij waagde een poging met zijn reeks van 12 concerten opus 4 die hij opdroeg aan Vettor Delfino, een vroegere leerling van hem en lid van een gevierde adellijke Venetiaanse familie. “Ik kan geen betere bescherming voor mijn zwakke werk vinden dan die van uwe excellentie”, schreef hij onderdanig.

Het twaalftal is wat verwaarloosd in vergelijking met L’estro armonico, maar de concerten uit op. 4 zijn allesbehalve zwak. Ze bezitten veel flair en de langzame delen zijn even lyrisch als hun voorgangers. De modulaties moeten voor Vivaldi’s tijdgenoten nogal verrassend zijn geweest, maar dat is juist wat ze zo aantrekkelijk maakt voor luisteraars van nu.

Natuurlijk waren er al volledige opnamen van dit opus: Standage/Pinnock (Archiv 429.753-2), Podger (Channel Classics CCS SA19503) en Watkinson (Naxos 8.553323/4).

Fabio Biondi en zijn ensemble maken ons lekker met een keuze uit dit op. 4 en vullen die aan met een paar andere concerten.

Delicate nuancen, poëtische fantasie, temperamentvolle vitaliteit liggen ten grondslag aan deze uitvoeringen waarin BIondi met virtuoos flair de solorol vervult. Jammer dat hij niet meteen voor een volledige opname van op. 4 zorgde, maar de toegevoegde stukken brengen wat meer afwisseling. Wat zijn we een eind gevorderd sinds I Musici (Philips 426.280-2) in 1989.