Vivaldi: Fagotconcerten in a RV 499, C RV 472, F RV 490, g RV 496, Bes RV 504, es RV 483 en C RV 470. Sergio Azzolini met L’Aura soave Cremona. Naïve  OP 30518 (76’47”). 2011

Deze cd maakt als nr. 6 deel uit van een complete uitgave van alle blaasconcerten van Vivaldi door Naïve en vormt de tweede van de aan de 37 fagotconcerten gewijde reeks. Gewoonlijk neemt een luisteraar de knorrige fagot in een orkest weinig waar. Dat het instrument behalve een wat grappig karakter ook best een behoorlijke persoonlijkheid bezit, blijkt pas wanneer het solistisch wordt ingezet. Vivaldi was een der eersten die dat uitgebreid deed.

Het waren Thunemann en I Musici die in 1990 op Philips 475.233-2 (2 cd’s) voor een der beste exposés van deze lekkernijen gaven, later begon Naxos met een complete uitgave van de fagotconcerten door Tamás Benkócs met Estherházy sinfonia o.l.v. Béla Drahos. (Er was ooit ook een ASV opname met Daniel Smith).

Maar de Italianen rond Azzolini hebben met hun levendige, spirituele aanpak voortaan een streepje voor. Dat is te danken aan de samenstelling van het ensemble L’Aura soave uit Cremona bestaat uit 6 violen, 2 alten, 2 celli, 1 bas, met verder een aartsluit/barokgitaar, theorbe, fagot en klavecimbel/kamerorgel.

Azzolini laat deze muziek klinken alsof elk stuk een meesterwerk is. Zijn virtuositeit is opmerkelijk, maar zijn toon heeft ook een fraai karakter en bezit warmte. Op het punt van bravura hoeft hij niets bij te leren. De snelle delen worden vitaal opgestuwd, de langzame kunnen zich in rust ontplooien. Veel is te danken aan de geïnspireerde begeleiding.

Leuk te vermelden dat de virtuoze, expressieve Azzolini op een kopie van een anoniem Italiaans instrument uit rond 1710 speelt die in 2005 door Peter de Koningh is gebouwd.