Vivaldi: L’olimpiade RV 725. Sara Mingardo (a), Sonia Orina (a), Marianna Kulikova (ms) e.a. met Concerto italiano o.l.v. Rinaldo Alessandrini. Opus 111 OP 30316 (3 cd’s, 2u. 54’49”). 2002
Ruim vijftig componisten zetten Pietro Metastasio’s libretto L’Olimdepia tussen 1733 en 1815 op muziek, te beginnen met Caldara en gevolgd door anderen als Vivaldi, Galuppi, Pergolesi, Cimarosa, Cherubini en Paisiello.
Metastasio op zijn beurt schreef het op basis van ‘De beproeving van huwelijkskandidaten’ uit deel 6 van de Historiën van Herodotus gebaseerde verhaal in 1733 oorspronkelijk voor Caldara.
Tot nu toe moesten we het wat deze opera van Vivaldi betreft alleen met een onbekende cd opname van Clemencic (Nuova Era 693233) stellen.
De handeling speelt tegen de achtergrond van de Olympische Spelen in de oudheid wanneer een stel mensen verstrikt raakt in een web van bedrog en verwarring wat hun tevoren bepaalde noodlot dichterbij brengt, geheel in de geest van de Griekse tragedie. Ondanks de bredere context gaat het drama vooral om de persoonlijke dilemma’s en situaties van de hoofdpersonen; elk van hen wordt geconfronteerd met een interessant conflict tussen hart en verstand, al is dat bij Metastasio duidelijker dan bij Vivaldi.
Koning Clistene biedt zijn dochter Aristea aan als beloning voor de winnaar van de Olympische Spelen, waarbij hij zich niet realiseert dat zijn zoon Clistene die dood wordt gewaand zich tenslotte als huwelijkskandidaat voor haar aandient.
Uiteraard wordt tot slot aan alle list, bedrog en verwarring een einde gemaakt en vindt dan een dubbel huwelijk plaats. Het orakel vergist zich tenslotte nooit.
Pergolesi’s lang vergeten barokopera uit 1735 werd gelukkig herontdekt en beleeft hier een fraaie renaissance. De vocale prestaties staan uniform op hoog niveau en vooral de hoofdrollen zijn uitstekend bezet. Alle zorg is besteed aan de recitatieven en de aria’s verlopen vol aplomb en met vaart. Iedereen lijkt in de muziek te geloven.
De leiding van Alessandrini is zonder opsmuk, zeer to the point.