Verdi: Attila. Samuel Ramey, Cheryl Studer, Neil Shicoff, Giorgio Zancanaro, Ernesto Gavazzi en Giorgio Zurian met het Ensemble van La Scala, Milaan o.l.v. Riccardo Muti. EMI 309.106-2 (2 cd’s, 1u 55’51”). 1989

Van de ongeveer zes volledige opnamen die in de loop der tijden van deze vroege Verdi opera uit 1846 verschenen, was dit altijd de mooiste. Goed daarom dat deze in een goedkope serie opnieuw is uitgebracht. Jammer daarentegen dat nr. 2 op de ranglijst, Lamberto Gardelli (Philips 412.875-2, 475.6766-2) met Ruggero Raimondi en Cristina Deutekom (!) naast Sherrill Milnes, Carlo Bergonzi, Jules Bastin officieel uit de catalogus is verdwenen. Dit album is ten minste wel nog via internet verkrijgbaar.

Het gaat om een vrij spectaculaire opera vol barbaren die fraaie melodieën te zingen hebben in een werk vol actie en wisselend lot. De vier hoofdrolspelers zijn bezeten van een gepassioneerde vastbeslotenheid die veel van hun stemmen eist. Maar de gitzwarte bas van Ramey in de titelrol, de zelfverzekerde rol van Cheryl Studer als Odabella, Neil Shicoff is een overtuigende Foresto met heldere, nadrukkelijke toon en mooie legati en Ernesto Gavazzi (Uldino) en Giorgio Zurian (Leone) doen de beste Italiaanse operatradities alle eer aan. 

Muti zorgt voor een uitvoering die is doordesemd van een pittige energie zonder de elegische momenten te kort te doen. Dit is kortom de Italiaanse opera op zijn best.

In 1991 herhaalde Muti overigens het werk met een licht gewijzigde bezetting; daarvan bestaat een dvd: Opus Arte OALS 3010D.