Telemann: Concerto polonois in G TWV. 43/G7; Concert voor blokfluit, fluit en strijkorkest in e TWV. 52/e1; Symfonie ‘Il grillo’ TWV. 50/1; Ouverture burlesque in Bes TWV. 55/88; Burlesque de Don Quichotte in G TWV. 55/G10. Michael Lynn (blfl), Kathie Stewart (fl) met Apollo’s Fire o.l.v. Jeannette Sorrell. Avie AV 2353 (63’33”). 2002

Telemann was vriend en bijna tijdgenoot van J.S. Bach en peetoom van diens oudste zoon Carl Philipp Emanuel. Hij is wel bestempeld als productiefste componist aller tijden – volgens onderzoek heeft hij meer dan drieduizend werken nagelaten, al is veel daarvan verloren geraakt.

Met zo’n enorme productie zijn sommige werken eerder te zien als verplichte oefeningen dan als vruchten van een fantasierijk genie, maar zeker in de wat grotere projecten is Telemann op zijn best.

Bij veel van de hier bijeengebrachte werken hebben we te maken met amusementsmuziek op behoorlijk hoog niveau waarvan men zich afvraagt of het louter diende om achtergrondmuziek te zijn tijdens het diner. De concerten en suites zij duidelijk volgens de heersende normen gestructureerd, zeker de suites naar Franse vorm.

Het specifiek op vertolking van oude muziek toegelegde barokorkest Apollo’s Fire uit Cleveland onder oprichtster Jeannette Sorrel weet hoe deze muziek kan worden ingekleurd en verlevendigd, waar nodig met aandacht voor de folkloristische of programmatische achtergrond. Alles klinkt op eigen manier vol vaart en verve met mooie rustmomenten. De muziek krijgt een scherp ritmisch profiel of juist een zwierig danskarakter. Flair en dichterlijkheid wisselen elkaar af in dit gevarieerde, communicatieve optreden van enthousiaste lieden die weten: Telemann = Lekkerman.