Telemann: Suite voor blokfluit en strijkorkest in a TWV. 55/a2; Fluitconcert in D TWV 51/D2; Suite voor strijkorkest in G TWV. 55/G2 La bizarre; Hoboconcert in G TWV. 51/G2 (bew). Hanspeter Oggier (panfluit) met Ensemble Fratres. Brilliant Classics 95147 (74’29”). 2013

Twee suites en twee concerten van muziek-aan-de-lopende-band schrijvende componist Telemann. Waar hij het allemaal vandaan haalde? Deels kwamen zijn ideeën uit de (Poolse) volksmuziek. Het aparte eraan is, dat het steeds om aantrekkelijke kost gaat.

Het bekendst is de Fluitsuite, die mogelijk als inspiratiebron diende voor Bachs tweede Orkestsuite. Maar daaraan wordt hier een bijzondere draai gegeven doordat hij niet op blokfluit, traverso of gewone fluit wordt uitgevoerd, maar op panfluit, een exemplaar dat is gebaseerd op een zeventiende eeuws Roemeens origineel. Dat gebeurt heel virtuoos en muzikantesk quasi improviserend door Hanspeter Oggier. De muziek krijgt zo een wat rustieker karakter dan we gewend zijn. Dat hij behalve het Fluitconcert ook een Hoboconcert annexeert verhoogt de pret alleen maar. Om op adem te komen speelt zijn  Ensemble tussendoor de suite La bizarre die zijn naam dankt aan wat merkwaardigheden in de textuur van de ouverture dat voor iets carikaturaals zorgt.

Kleurigheid is troef in deze verklankingen. Wie meer van Oggier en zijn panfluit wil horen, zou zijn cd met Fluitconcerten van Vivaldi kunnen proberen (Brilliant 95078).