Park: Footsteps; Talbot, J.: Path of miracles. Fellows of the National youth chois of Great Brittain en Tenebrae o.l.v. Nigel Short. Signum SIGCD 471 (79’22”). 2016, 2005

Owain Park (1993) zorgde in zijn korte koorwerk Footsteps die over (voet)reizen gaat met thema’s als reizen in het algemeen en eenzaamheid voor een korte inleiding op Joby Talbots Path of miracles op tekst van Robert Dickinson uit 2005. Dit is een veel uitgebreider koorwerk in vier delen: ‘Roncesvalles’, ‘Burgos’, ‘Leon’ en eindbestemming ‘Santiago de Compostela’. Joby Talbut (1971) schreef dit werk in opdracht van Tenebrae als meditatie over de pelgrimstocht. Het ademt de toegankelijke sfeer van Tavener en Pärt, maar kent ook geklaag en half neuriënd zingen zoals we dat van Penderecki kennen. Maar er is meer bijvoorbeeld in de bijzondere sopraansolo waarmee ‘Leon’ begint en de ritmische vaart waarmee ‘Santiago’ begint. Verscheidenheid genoeg.

Het 17-stemmige koor krijgt een karige begeleiding van crotales (kleine gestemde bronzen schijfjes die met een stok worden aangeslagen) om het spirituele karakter van de muziek kracht bij te zetten. Het werk is opgedragen ter nagedachtenis aan de vader van de componist. 

Talbots werk was al door Conspirare o.l.v Craig Hella Johnson op Harmonia Mundi HMU 80.7603 vastgelegd, maar de vertolking door Short is net wat onderscheidender qua timbre en toch compact, met bijvoorbeeld mooiere glissandi en een grotere precisie.

Het is wel wenselijk dat de luisteraar zich openstelt voor een religieuze ervaring. Maar ook zonder dat is het ondergaan van deze bijzondere moderne koorwerken een aparte belevenis.