Telemann: Fantasieën voor solofluit nr. 1-12 TWV. 40/2-13. François Lazarevitch. Alpha 267 (58’52”). 2016

Te midden van de weinige werken voor een solo instrument nemen de twaalf fantasieën voor fluit en de twaalf voor viool een bijzondere plaats in. De benadering van het genre is anders dan bij Bachs solowerken. Natuurlijk zijn er contrapuntische elementen, maar die hebben een minder evidente organische ontwikkeling. Bij Telemann ligt de nadruk bij de voor traverso bedoelde Fantasieën meer op contrast tussen de delen onderling en bovendien zijn al sporen van de ‘galante stijl’ te vinden bij de heldere, opgewekte melodieën.

Deze werken zijn uit 1733 en ze waren bedoeld voor Kenner und Liebhaber. In speeltechnisch opzicht uitdagend voor de amateur, redelijk goed uitvoerbaar door een professional. 

Het heeft niet ontbroken aan mooie uitgaven van deze werken. Denk aan Maria Fedotova (Gramola GRAM 99114), Erik Bosgraaf (Brilliant Classics 93757), Dan Laurin (BIS CD 675), Jed Wentz (Brilliant Classics 93440) en Dorothee Oberlinger (Duitse Harmonia Mundi 88765-44516-2).

Ook Lazarevitch exploreert deze innemende muziek met veel gevoel en brille. Zijn toon is voor een Franse fluitist vrij warm en zijn vibrato stevig onder controle. De dynamiek is mooi gegradeerd, de articulatie helder en muzikaal. Bovendien staan hem expressieve middelen ten doel die op een barokfluit ziet zo eenvoudig voorhanden zijn.

Dat brengt deze cd op een hoge plaats in de eredivisie van de genoemde andere versies. Een uitgesproken voorkeur is lastig te bepalen.