Tye: Lawdes Deo. O lux; In nomina a 4; In nomine ‘Weepe no more Rachell’, ‘Farewell my good one, for ever’. ‘Rachells weepinge’, ‘My deathe bedde’, ‘Blamles’, Rounde’, ‘Follow me’, ’Surrexit non est hic’ ‘Free from all’, ‘Trust’, ‘Believe me’, ‘Crye’, ‘I come’, ‘Re la re’, ‘Howld fast’, ‘Saye so’, ‘Seldom sene’, ‘Reporte’ uit In nomine; Rubum quam viderat Moyses; In nomine a 5; Christus resurgens; Dum transsiset nr. 1-4; Amavit eum Dominus; Sit fast. Hespèrion XX o.l.v. Jordi Savall. Astrée E 8708, ES 9939 (79’00”). 1988
Tye: idem (alleen in andere volgorde). Phantasm. Linn CKD 571 (67’ 12”)
De Britse Renaissance componist Christopher Tye (ca. 1505 - ca. 1573) wordt vooral in verband gebracht als organist en componist doe verbonden was aan de kathedraal in Ely en de Royal Chapel. Maar dat hij als tijdgenoot van Sheppard en Tallis heel wat consort muziek componeerde, is minder bekend.
Als zodanig was hij zelfs nogal een buitenbeentje dat zijn eigen gang ging in ongewone, verbeeldingsvolle, speelse, verrassende en steeds heel mooi klinkende werken.
Op Astrée was voor het eerst zijn volledige Consort musicke for viols te vinden in een uitvoering van de leden Jordi Savall, Eunice Brandao, Sergi Casademunt, Lorenz Duftschmid, Paolo Pandolfo en Laurence Bonnal van Hespèrion XX.
Vrijwel al deze stukken verlopen vrij traag en hebben een heel expressief karakter. Veel van de werkjes uit In nomine dragen simpele Bijbelse titels.
De uitvoeringen van Savall en de zijnen maken een zeer sterke indruk. Misschien is het warme timbre van de vertolkingen wat te rijk voor deze periode uit de muziekgeschiedenis, misschien ook hadden de dynamische contrasten wat groter mogen zijn, maar dat zijn kwesties die in de beoordeling van het als geheel mooie resultaat niet zoveel gewicht in de schaal leggen.
Daar konden we gelukkig mee zijn totdat de nieuwe cd van Phantasm (met Laurence Dreyfus, Emilia Benjamin, Emily Ashton, Jonathan Manson, Markku Luolajan-Mikkola) en voor een fijn alternatief zorgt in vertolkingen die wat vlotter zijn, duidelijker de stemmingswisselingen naar voren brengen, contouren steviger aanzetten. Neem Sit fast, dat na een klaaglijk begin ineens in een levendige dans overgaat. Het element van verrassing is hier daardoor daardoor groter. Dat moet de keuze vergemakkelijken.