Tenney: Old school, Critical band (1988); Harmonium nr. 2; Koan (1971). Zeitkratzer. Zeitkratzer ZKR 0010 (48’03”). 2009

Tenney: Blues for Annie; For 12 strings; Harmonium nr. 1; Two Koans and a canon; Voice(s). Scordatura ensemble o.l.v. Elisabeth Smalt. New World NW 80803 (64’22”). 2017

De Amerikaanse componist James Tenney (1934-2006) bewandelde met zijn plunderphonics en klanksyntheses heel eigen wegen. Aanvankelijk werd hij beïnvloed door Webern, Varèse en Ruggles, later door Cage. Aan deze kant van de Atlantische Oceaan is hij niet erg bekend en dat is jammer, want het gaat om een veelzijdige, interessante muziektheoreticus en componist.

Met dit tweetal cd’s is een nadere kennismaking mogelijk en om die een grondig karakter te geven, is herhaald beluisteren nodig. De hier opgenomen werken geven een goed beeld van Tenney’s compositiepraktijk aan de hand van een stel goede voorbeelden.

Op de vraag of hij alleen geluid ter wille van het geluid maakte, antwoordde Tenney: ‘It’s a sound for the sake of perceptual insight’.

Het is jammer dat we niet alle achtergronden en oorsprong van Tenney’s werken kennen, want dat For 12 strings (1971) een bewerking voor strijkers is van de elektro-akoetische compositie For Ann uit 1969 in simpele vorm en structuur en Koan 1 (1982) een variatie op Beast uit 1971 zegt weinig als die originelen onbekend zijn.

Het is ook niet goed in te zien waarvoor aan Voices (1984) 4 taperecorders te pas komen. Wel meteen duidelijk is de blues achtergrond van Blues for Annie (1975).