Telemann: Seliges Erwägen des bittern Leidens und Sterbens Jesu Christi TWV. 5/2. Anna Lucia Richter (s., Die Andacht, Der Glaube, Zion), Colin Blazer (t., Die Andacht), Peter Harvey (t., Petrus), Michael Feyfar (b., Jesus) en Henk Neven (b, Caiiaphas) met het Freiburgs barokorkest o.l.v. Gottfried von der Goltz. Aparté AP 175 (2 cd’s, 1u. 42’30”). 2017

Van dit passie-oratorium bestond al een opname van Wolfgang Schäfer (Amati SRR 8905, Brilliant Classics 99521). Het werk ontstond mogelijk met behulp van Telemanns dichterlijke vriend Brockes in 1721 toen de componist muzikaal leider werd van vijf Hamburgse kerken. Daarvoor schreef hij dit werk dat daar ook ettelijke jaren lang jaarlijks werd uitgevoerd.

In dit werk ziet Telemann af van een evangelist omdat het om een concertant uit te voeren werk en niet om een meditative religieuze overweging gaat. Wel zijn daar Jesus, Caipaphas en Petrus, maar daarnaast ook allegorische figuren als Der Glaube, Die Andacht en Zion.

De muziek klinkt opvallend melodieus en over her algemeen zijn de aria’s kort. Instrumenten als fluiten, chalumaux, hoorns en fagotten illustreren die aria’s nader. De orkestratie vormt een van de aangenamere kanten van het werk. Die accentueert het karakter van de afzonderlijke delen namelijk.

De rol van Die Andacht is over twee solisten verdeeld. Die solisten zin alle goed tegen hun taak opgewassen. De hoogste mate aan virtuositeit wordt verlangd van Zion in de aria ’Erstaunet’ kort na Jezus’ dood.

Het koor zingt alleen mooi wat koralen en het orkestzorg voor een kleurige begeleiding. Al met al maakt de nieuwe opname wat meer indruk dan de oude.