Telemann: Fantasieën voor solo viola da gamba nr. 1 in c TWV. 40/26, 2 in D TWV. 40/27, 3 in e TWV. 40/28, 4 in F TWV. 40/29, 5 in Bes TWV. 40/30, 6 in G TWV. 40/31, 7 in g TWV. 40/32, 8 in A TWV. 40/33, 9 in X TWV. 40/34, 10 in E TWV. 40/35, 11 in d TWV. 40/36 en 12 in Es TWV. 40/37. Richard Boothby. Signum SIGCD 544 (79’09”). 2017

Onder de Franse titel publiceerde Telemann in 1735 in Hamburg zijn 12 Fantaisies pour la basse de violle. Daarna raakten de werken verloren totdat een originele uitgave in 2015 werd teruggevonden in een privéverzameling en in 2016 in zijn geheel opnieuw werden gepubliceerd.

Dat opvolgers van de componist en vroegere gambisten weinig moeite deden deze werken in ere te houden, kan verklaarbaar zijn omdat het instrument zelfs al tijdens hun ontstaan van de we werken in onbruik was geraakt. Toch was dat jammer, want deze Fantasieën behoren tot het beste dat buiten Frankrijk en Engeland voor het instrument werd gecomponeerd.

De eerste die er meteen een opname van maakte, was Thomas Fritzsch (Coviello COV 91601), de tweede Robert Smith (Resonus RES 10195) en Monika Mandelartz maakte fluitbewerkingen van de Fantasieën voor altblokfluit.  

En nu is daar dan ook Richard Boothby die met veel van het juiste stijl- en karaktergevoel en een aantrekkelijk warme toon zijn licht op de 36 afwisselende deeltjes van deze composities laat schijnen. Geheel in Harnoncourts geest besteedt hij ook aandacht aan de rhetorische kant van de werken met hun fraaie melodielijnen. Zo wordt de muziek goed recht gedaan, net als trouwens in die twee eerdere opnamen. De onderlinge overeenkomsten zijn groter dan de verschillen.