Tanejev: Kamermuziek met piano. Vioolsonate in a; Pianotrio in D op. 22; Pianokwartet in E op. 20; Pianokwintet in g op. 30. Alessandro Deljavan (p), Daniela Cammarano (v), Daniele Orlando (v), Paolo Castellitto (va), Andrea Agostinelli (vc). Brilliant Classics 95766 (3 cd’s, 2u., 37’38”). 2013

De composities van Sergey Tanejev (1856 - 1915) zijn lang overschaduwd door die van zijn tijdgenoten Moesorgsky, Rimsky-Korsakov en Glazoenov, Zijn loopbaan was nauw verweven met het conservatorium in Moskou waar hij compositie studeerde bij Tchaikovsky en piano bij Nikolai Rubinstein.

Als begaafde piano gaf hij de première van de Pianoconcerten nr. 1 van Brahms en Tchaikovsky in Moskou. Later werd hij daar leraar aan het conservatorium en tenslotte ook directeur. Hij was een van de leraren van Lyapunov, Glière, Scriabin, Medtner en Rachmaninov.

Als een soort Russische Brahms schreef hij vier Symfonieën en een twintigtal kamermuziekwerken. Vier daarvan zijn hier samengebracht.

Gelukkig is daar zijn beste kamermuziekwerk, het vierdelige Pianokwintet uit 1911 bij. Inderdaad lijkt Brahms hier over zijn schouder mee te kijken.

Het driedelige Pianokwartet ontstond vroeger, in 1906. Kort daarna volgde in 1908 het Pianotrio, dat weer vier delen heeft.

De Vioolsonate dateert uit 1911 en ontstond dus het laatst.

De uitvoeringen met pianist Alessandro Deljavan in de hoofdrol zijn in hoge mate geconcentreerd en aantrekkelijk. Onregelmatigheden komen niet voor.     Misschien hadden Slavische vertolkers wat meer dan deze Italianen het Slavische karakter getroffen, maar hun transparanter, wat luchtiger aanpak bevalt goed

Vergelijk desnoods het trio en het kwintet met Pletnev c.s. (DG 477.5419) en het kwartet met het trio van James Boyd en het Barbican trio (Dutton CDSA 6882).