CD Recensies

TARKMANN: INCA CANTATE DOCHTERS VAN DE ZON

Tarkmann: ‘Inca cantate’ Dochters van de zon; Holst: Sāvitri op. 25, H. 96. Katharina Held (s), Lena Kutzner (s), Maria Rüssel (a), Ryszard Kalus bs), Benjamin Bruns (t), Ulf-Guido Schäfer (bs) met het Meisjeskoor Hannover en het Arte Ensemble o.l.v. Gudrun Schröfel. Coviello COV 91903 (80’41”), 2018

De Duitser Andreas Tarkmann (1956) blijkt discografisch als componist reeds 13 werken op zijn naam te hebben met werken als Also sprach Einstein, Der Mistkäfer, Die Prinzessin auf der Erbse en Zwerg Nase, maar bleef daarmee nogal onder de radar van een breder muziekpubliek.

Mogelijk brengt de hier opgenomen Inca cantate Dochters van de zon die is gemaakt bij een gelijknamige film over de in 1911 herontdekte Incastad Machu Pichu daar verandering in.

Het werk gaat over de Indiaanse cultuur van de ‘zonnemaagden’, jonge meisjes die al op jonge leeftijd aan hun familie werden ontrukt en in isolement in een klooster leefden en dienden om de religieuze zonnecultus te vieren.

Librettist Markus Pohlmeyer gebruikte dit historische gegeven voor een cyclus van zestien koorliederen die het fictive levensverhaal van die meisjes   in een heel eigen muziektaal vertellen. Het werk werd geschreven voor het het meisjeskoor en Hannover en het zal niemand verbazen dat het met de drie andere vrouwelijke solisten zorgen voor een vertolking die zeker aan de verwachtingen van de componist en hen voldoet.

Voor de iets bekendere kameropera Sāvitri van Holst (die grote belangstelling had voor de Indiase filosofie en Sanskriet leerde) uit 1916 die naar India voert en vertelt over een episode van Sāvitri en Satyāvan uit de Mahābhārata. Er zijn drie rollen voor Sāvitri (s), Satyāvan (v) en de Dood (bs); verder zingt een woordloos koor en bestaat de begeleiding uit 2 fluiten, althobo, 2 strijkkwartetten en een contrabas.

Ook in dit aparte en bijzondere werk waagt het goede Duitse ensemble een  bewonderenswaardige poging, maar het is geen schande om te erkennen dat het voor de onmogelijke taak staat om de op en top Engelse vertolking van Richard Hickox (Hyperion CDA 66099) qua authenticiteit te benaderen, laat staan te overtreffen.