Tishchenko: ‘Voor mijn broer’ op. 98; ‘Testament’ op. 96; Harpconcert op. 69. Ionella Marinuta (hrp), Amara Naumenko (fl), Anna Homenya (org) met het Internationaal Parijs symfonie orkest o.l.v. Mikhail Sugako. Naxos 8.579048 (53’25”). 2019

Dankij de vele aan hem gewijde uitgaven van Naxos ontstaat een steeds vollediger beeld van Boris Tishchenko (1939 - 2010) die als student van Oestvolskaja en waarschijnlijk de laatste van Shostakovitch tot de belangrijkste en interessantste componisten van zijn generatie behoort. Tishchenko werd in Leningrad geboren en kon gedijen in de Sovjet cultuur. In de late jaren 1950 behoorde hi tot een groep jonge schrijvers en kunstenaars, waaronder Joseph Brodsky die wat ruimte vond om te experimenteren in de dooiperiode van Chroetsjov.

Op deze cd zijn drie kenmerkende latere werken van hem verenigd. ‘Testament’ is voor de opvallende combinatie van sopraan, harp en orgel en is uit 1986, net als ‘Testament’ voor de gangbaarder combinatie van fluit en harp. Het Harpconcert, met vrij bescheiden begeleiding door kamerorkest ontstond eerder, in 1977. Het is vierdelig met twee ‘moderato’s en een ‘andante’ tot besluit. Daarvan hoorde ik al eens een opname van Irina Donskaja uit het ontstaansjaar (Kontrapunkt 3225), maar de nieuwe is duidelijk hoogwaardiger. Dat geldt ook voor beide andere  kamermuziekwerken.