Tartini: Vertigo. Sonates voor viool en cello in a B. a8, A, B. A4, d B. D19, d B. d5 en D, B. D9. David Plantier (v) en Annebelle Luis (vc). Muso MU 040 (79’45”). 2019

 

Om dit programma met de nog niet eerder opgenomen vijf (van de ruim honderddertig) laatste vioolsonates (niet als triosonate of met alleen klavecimbelbegeleiding, maar met een gelijkwaardige cellopartner) vvan Giuseppe Tartini (1692 - 1770) waren David Plantier en Annebelle Luis aangewezen op het manuscript nr. 9796 uit de Bibliothèque nationale in Parijs waar het als oorlogsbuit van Napoleon terecht kwam en naderhand nooit werd gepubliceerd.

Wat zijn dergelijke ontdekkingen toch een aanwinst: van haast vergeten, onbekend geheimzinnig materiaal meteen naar een passend goede opname die mooi in het jaar 2020 wanneer de tweehonderdvijsfigse herdenking van zijn sterfdag plaatsvindt verscheen. Alle waardering dus voor dit initiatief dat de meester uit Padua alle eer bewijst. De nummering van de sonates is volgens Paul Brainard.

Beide musici zijn virtuoos genoeg om deze werken alle recht te doen, maar ze vergeten daarbij gelukkig niet om ook aandacht te besteden aan Tartini’s specifieke cantabile. Het is ook goed dat beiden van huis uit barokspecialisten zijn. Misschien is het nog vermeldenswaard dat David Plantier op een Guadagni viool uit 1766 speelt en Annabelle Luis op een Chappuy cello uit 1777.